Skąd brać energię do życia?

Dziś pora, by zastanowić się, skąd czerpać energię do codziennego życia, bowiem 12 maja - to Dzień Syndromu Chronicznego Zmęczenia i Zaburzeń Immunologicznych. Tego rodzaju problemy zdrowotne po raz pierwszy zostały uznane za zespół chorobowy już w 1860 roku przez amerykańskiego neurologa, George'a Beard'a. Uważał on, że jest to nerwica z elementami zmęczenia, powodowane wyczerpaniem ośrodkowego układu nerwowego, co Beard wiązał z wpływem cywilizacji.

Syndrom chronicznego zmęczenia (ang. chronic fatigue syndrom) opisano bliżej w 1988 roku. Choć dawno odkryta i nazwana, w ciągu ostatnich kilkunastu lat choroba ta staje się coraz bardziej powszechna. Szacuje się, że cierpi na nią około 17 milionów osób na świecie.

Czasem, ze względu na występowanie licznych objawów, takich jak: przewlekłe zmęczenie i osłabienie, ból gardła, biegunka, depresja, pobolewania, apatia, senność albo trudności ze snem, uważa się ją za chorobę zmyśloną. Chorym trudno przekonać otoczenie, że naprawdę czują się źle, co gorsza, problem bagatelizują też sami lekarze, odsyłając pacjentów z takimi dolegliwościami do psychologa lub psychiatry.

Ustalono, że większość osób zapadających na syndrom chronicznego zmęczenia przeżywa stresy w miejscu pracy lub w życiu osobistym. Choroba uznawana jest za typową dla tzw. młodych dorosłych, będących często w okresie rozkwitu kariery zawodowej. Częściej zapadają na nią też ludzie wrażliwi, nerwowi, ambitni i bardzo perfekcyjni. Z tego względu chorobie nadano nawet przezwisko: grypa yuppies.

Naukowcy twierdzą, że stałe zmęczenie jest bardzo często powiązane z poważnymi niedoborami rozmaitych składników odżywczych. Przy objawach syndromu chronicznego zmęczenia ważna jest odpowiednia ilość snu i wypoczynku, dobrze robi też uprawianie lekkiego sportu, choćby nawet krótkich, codziennych spacerów. Pomocne w zwiększeniu energii bywają również witaminy z grupy B oraz niektóre zioła.

Skoro syndrom chronicznego zmęczenia dopada przede wszystkim tzw. yuppies (od skrótu ang. słów: young upwardly mobil professional, co znaczy – młodzi pnący się do góry profesjonaliści, lub young urban professional – młodzi miejscy profesjonaliści), to ciśnie mi się do głowy następujący fragment Pisma Świętego: Młodzieńcy ustają i mdleją, a pacholęta potykają się i upadają, lecz ci, którzy ufają Panu, nabierają siły, wzbijają się w górę na skrzydłach jak orły, biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają [Iz 40,30–31].

Niezwykłego przykładu wolności od chronicznego zmęczenia udziela nam biblijny Kaleb mówiąc: Ja natomiast bez zastrzeżeń poszedłem za Panem, Bogiem moim. [...] Pan zachował mnie przy życiu przez te czterdzieści pięć lat, w czasie których Izrael wędrował po pustyni. I oto teraz mam lat osiemdziesiąt pięć, a jeszcze dziś jestem tak mocny, jak byłem w dniu, kiedy wysłał mnie Mojżesz, i jaką była wtedy moja siła, taką jest jeszcze teraz moja siła bądź do bitwy, bądź do pochodu [Joz 14,8.10–11].

Biblia ma sposób na to, aby nigdy nie popaść w apatię i przewlekłe poczucie zmęczenia. Zasadzeni w domu Pańskim wyrastają w dziedzińcach Boga naszego. Jeszcze w starości przynoszą owoc, są w pełni sił i świeżości [Ps 92,14–15].

Takie wspaniałe odświeżenie w życiu, nawet najbardziej zapracowanych ludzi, daje napełnienie Duchem Świętym i codzienna społeczność z Jezusem. Nie wierzysz? Czemu by nie spróbować i nie przekonać się, czy tak jest naprawdę? Skosztujcie i zobaczcie, że dobry jest Pan: Błogosławiony człowiek, który u niego szuka schronienia! [Ps 34,9].