W Dniu Ojca mam dziś kilka biblijnych myśli ważnych dla dzieci w każdym wieku. Nabierają one tym większego znaczenia, że z roku na rok obserwujemy, jak w społeczeństwie zanika szacunek i respekt dzieci do rodziców.
Coraz częściej bywa, że dzieci są lepiej wykształcone, bardziej zorientowane społecznie, więcej zarabiają i piastują wyższe stanowiska niż ich ojcowie. Ten stan rzeczy mimowolnie może zacierać w nich cześć dla ojca, zwłaszcza że środowiska rówieśnicze nierzadko uważają ją za wstydliwy anachronizm.
Wezwanie piątego przykazania Dekalogu nie pozostawia jednak żadnych wątpliwości, że cześć dla rodziców nie tylko nie jest uwarunkowana ich pozycją społeczną, ale też przesądza o długości i jakości życia dzieci: Czcij ojca twego i matkę twoją, jak ci rozkazał Pan, twój Bóg, aby długo trwały twoje dni i aby ci się dobrze działo w ziemi, którą Pan, twój Bóg, ci daje [5Mo 5,16]. Mało kto bierze dziś te słowa pod uwagę. Pewność siebie dorastających dzieci sprawia, że czasem całkowicie bagatelizują Słowo Boże w tym względzie.
Naturalną chęć uwolnienia się od obowiązku czci dla ojca i matki skrzętnie wykorzystywali duchowni Izraela, aby część dóbr materialnych należnych rodzicom, przekierować na konto świątyni. Spotkało się to z ostrą reakcją Jezusa: Wszak Bóg powiedział: Czcij ojca i matkę, oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech poniesie śmierć. A wy powiadacie: Ktokolwiek by rzekł ojcu lub matce: To, co się ode mnie jako pomoc należy, jest darem na ofiarę, nie musi czcić ani ojca swego, ani matki swojej; tak to unieważniliście słowo Boże przez naukę swoją [Mt 15,4–6]. Złożenie daru na rzecz świątyni było o wiele wygodniejsze od praktycznego pomagania starym rodzicom, a przy tym dawało poczucie wspierania tzw. celów wyższych.
Powyższy grzech może dziś popełniać także bardzo zajęty pastor, kaznodzieja, działacz społeczny lub artysta, choćby w ten sposób, że z powodu oddania się celom wyższym nie znajduje już czasu na kontakty z własnym ojcem i matką.
Okazywanie czci ojcu ma oczywiście różne oblicze na poszczególnych etapach życia dziecka. Zanim osiągnie pełnoletniość, wyrażą ją poprzez posłuszeństwo: Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom swoim w Panu, bo to rzecz słuszna. Czcij ojca swego i matkę, to jest pierwsze przykazanie z obietnicą: Aby ci się dobrze działo i abyś długo żył na ziemi [Ef 6,1–3]. Dorosłe dziecko cześć ojcu wyraża już inaczej. Między innymi poprzez to, że nie zapomina o nim, poświęcając mu trochę swojego choćby najcenniejszego czasu i okazując zainteresowanie jego dalszym losem.
Wszystkim ojcom życzę dzieci posłusznych Słowu Bożemu...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz