Opis moich wypraw motocyklowych rozpoczynam od miejsca najbliższego mi terytorialnie, ale też bardzo bliskiego memu sercu w dawnych latach, a mianowicie od Kościoła RADOŚĆ. Tak obecnie nazywa się zbór Kościoła Zielonoświątkowego przy ul. Menonitów 2a w Gdańsku - miejsce moich początków w wierze i służbie. Tutaj - 17 września 1977 roku - zostałem ochrzczony przez prezbitera Sergiusza Waszkiewicza i rok później w tymże pomennonickim domu modlitwy, w niedzielę 12 września 1978 roku, wygłosiłem moje pierwsze kazanie pt. „Tylko On daje prawdziwą wolność”.
Zanim ukończyłem Szkołę Biblijną w Warszawie, w ciągu 1979 roku dwadzieścia pięć razy stawałem za kazalnicą zboru przy ul, Menonitów. Wiosną 1980 roku oficjalnie zostałem powołany na ewangelistę zboru i regularnie głosiłem tu Słowo Boże. Po dwóch latach służby - wiosną 1982 – uzyskawszy błogosławieństwo starszych zboru, wyjechałem stąd na stałe do służby duszpasterskiej w Piątkowie (d. woj. radomskie). Wciąż jednak w następnych latach od czasu do czasu zapraszano mnie do posługi Słowem Bożym w "Zborze na Menonitów" - jak go zazwyczaj określaliśmy.
I tak, 20-21 października 1984 r. miałem tu wykłady na konferencji młodzieży pod hasłem: "Gotowość chrześcijanina". 28 października 1984 r. wygłosiłem kazanie pt. „Kontrastuj!”. 28 lipca 1985 r. kazanie – „Bóg nigdy nie zapomni o tobie ze względu na Jezusa”. 7 sierpnia 1985 r. – kazanie pt. „Syn Boży objawił się nam, aby być Panem”. 11 sierpnia 1985 r. – „Okaż wierność, a ujrzysz sprawiedliwość”. 31 października 1988 r. na zjeździe młodzieży wygłosiłem poselstwo – „Płomienni Duchem Panu służcie!”, a następnego dnia, 1 listopada 1988 r. – kazanie pt. „Płomienni Duchem w praktyce”.
Po powrocie do Gdańska w 1993 roku ponownie przyłączyłem się do tutejszej społeczności. Przestałem więc być gościem, a stałem się domownikiem wiary. Zaproszono mnie do grona starszych zboru i mniej więcej raz w miesiącu usługiwałem Słowem Bożym. Decyzją rady zboru w maju 1995 r. zostałem powołany do tworzenia nowej wspólnoty zielonoświątkowej w Gdańsku, co oficjalnie urzeczywistniło się w dniu 21 kwietnia 1996 roku. Od czasu gdy stanąłem na czele Centrum Chrześcijańskiego NOWE ŻYCIE już ani razu nie dane mi było głosić Słowa Bożego w tym zborze.
Na koniec mojej relacji dodam, że służący wspólnocie zielonoświątkowej od wczesnych lat powojennych, zabytkowy dom modlitwy przy ul. Menonitów w Gdańsku, parę lat temu obecni przywódcy zboru postanowili oddać gminie Gdańsk w zamian za działkę budowlaną, na której planują wznieść obiekt nowoczesny i bardziej przestronny. Formalnie więc „nasza” kaplica w Śródmieściu Gdańska, z którą nie tylko ja mam tak wiele wspomnień, jest już własnością gminy Gdańsk, a ściślej - salą koncertową zespołu muzyki dawnej „Cappella Gedanensis”. Wkrótce Kościół RADOŚĆ przenosi się z nabożeństwami na teren postoczniowy do wynajętej hali, z nadzieją, że za kilka lat ulokuje się w nowo wybudowanym obiekcie.
Kościół RADOŚĆ jest organizacyjnie podzielony na dwa tzw. kampusy. Zgromadza się aktualnie w dwóch lokalizacjach. W niedzielę o godz. 10:00 w odwiedzonym przeze mnie miejscu w Śródmieściu Gdańska oraz o godz.10:30 w kampusie PÓŁNOC, w ERGO ARENIE. Pastorem Zboru jest Tomasz Ropiejko, a pastorem pomocniczym Tomasz Chaciński.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz