Lubimy podkreślać naszą wyjątkowość i wzniosłe powody swego wybrania, zwłaszcza te, które zadowalają naszą cielesność. Miło jest słuchać o wybraniu do wielkości i niezwykłych osiągnięć. Ekscytować się proroctwami zapowiadającymi nasze sukcesy. Tak jest. Wybrańcy Boży z pewnością mają prawo do licznych przywilejów. Nie można jednak nie zauważać celu wybrania Bożego, wskazanego przez zacytowaną naukę apostolską. Bóg wybrał nas w Chrystusie, abyśmy byli święci. Omówiliśmy to tydzień temu. Wybrał nas także po to, abyśmy byli nienaganni. Cieszymy się z tego?
Nienaganny znaczy - niedający powodu do nagany, do jakiegokolwiek zarzutu. Jednym słowem nienaganny, to ktoś wzorowy. O ile świętość dotyczy bardziej wewnętrznej sfery życia, to w nienaganności chodzi o to, jak jesteśmy postrzegani przez swoje otoczenie. Kościół ma być i święty i niepokalany [Ef 5,27]. Prowadźcie wśród pogan życie nienaganne [1Pt 2,12]. Nie mniej nienaganne świadectwo życia winniśmy mieć również we własnym środowisku. Wy jesteście świadkami i Bóg, jak świątobliwe i sprawiedliwe, i nienaganne było postępowanie nasze między wami, wierzącymi [1Ts 2,10].
Biblia wzywa nas do nienaganności w mowie, w zachowaniu i postępowaniu, a nawet w wyglądzie.
Nienaganność nie jest naszą naturalną właściwością. Nic nie da choćby nie wiem jak częste wyznawanie swojej nienaganności w Chrystusie, podczas gdy wciąż np. nie dotrzymujemy słowa, spóźniamy się, siejemy zgorszenie, odwracamy się od ludzi w potrzebie, żywimy urazy itd. Mamy nie dawać nikomu powodu do jakiegokolwiek zarzutu.
Wzorowe zachowanie ma swoją cenę. Więcej o tym w dzisiejszym kazaniu w Centrum Chrześcijańskim NOWE ŻYCIE.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz