A co z zapowiedzią nieszczęścia?

Wszyscy cenimy biblijne obietnice błogosławieństwa Bożego. Przesyłamy je sobie we wzajemnych życzeniach, zawieszamy na ścianach w mieszkaniu i pocieszamy się nimi w trudnych chwilach. I słusznie, bo obietnice Boże są wspaniałe i niezawodne. Co Bóg ci obiecał, na pewno też da, co rzekł, nie ulegnie już zmianie. Choć rzeczą tak dziwną to często się zda, Bóg wierny swym słowom zostanie. Nie tylko tak śpiewamy w jednym z budujących hymnów chrześcijańskich ale i przekonujemy się o tym w codziennym życiu. Cieszymy się, gdyż Ten, który złożył obietnicę, jest wierny [Hbr 10,23] i jesteśmy za to naszemu Panu bardzo wdzięczni.

Skoncentrowani na wyszukiwaniu w Biblii obietnic dla siebie, możemy jednak przeoczyć fakt, że Bóg wcale nie rzadziej zapowiada też nieszczęścia. Środkiem wychowawczym w ręku Boga jest bowiem zarówno błogosławieństwo jak i przekleństwo. Dość szczegółowo mówi o tym 27. i 28. rozdział Księgi Powtórzonego Prawa. Uważny czytelnik Biblii musi w końcu odkryć, że każdej obietnicy Bożej towarzyszy jakieś ostrzeżenie przed niespełnieniem jej warunków. I bynajmniej nie jest tak, że Bóg skrupulatnie spełnia obietnice, a zapomina o groźbach i się z nich po cichu wycofuje. I będzie tak, że jak PAN cieszył się wami, wyświadczając wam dobro i mnożąc was liczebnie, będzie się cieszył niszcząc was i tępiąc, i wyrywając was z ziemi, do której wchodzisz, by ją wziąć w posiadanie [5Mo 28,63].

Faktycznie Bóg z taką samą determinacją obstaje przy dotrzymywaniu dobrego, jak i złego słowa. Lecz jak spełniła się wam każda dobra obietnica, którą złożył wam PAN, wasz Bóg, tak PAN spełni nad wami każdą zapowiedź nieszczęścia [Joz 23,15] - ostrzegał Bóg Izraelitów wkraczających do Ziemi Obiecanej. Każde słowo PANA ma jednakową wartość w Jego ustach. Żadnego ze swoich słów Bóg nie rzuca na wiatr. Dobre przyjmujemy od Boga, czy nie mielibyśmy przyjmować i złego? [Jb 2,10].

Dlaczego dzisiaj o tym piszę? Ponieważ myślę, że błędnie oceniamy to, co aktualnie dzieje się na świecie. Może się mylę, ale mam wrażenie, że niektórzy z nas całe to zamieszanie z koronawirusem uważają albo za przypadkowe nieszczęście, albo za zakulisową zmowę złych ludzi. Zdają się przy tym myśleć, że przez jakieś ich reakcje ten zły bieg spraw można zatrzymać lub przekierować w dobrą stronę. Jedni modlą się więc do Boga o ratunek, drudzy demaskują spisek, a jeszcze inni sami próbują stawić czoła temu przekleństwu.

Jeżeli rzeczywiście jest tak, jak ludzie myślą, to jest szansa, że  jeszcze będzie normalnie, jeszcze będzie przepięknie. Jeżeli Bóg nie ma z tym nic wspólnego, jeżeli szalejący na całym świecie wirus w żadnym razie nie jest wyrazem jakiejś części Jego sądów nad bezbożnym światem, to wkrótce wszystko wróci do normy i znowu będzie jak dawniej. Co jednak, jeżeli Bóg spełnia swoją zapowiedź i właśnie rozpoczyna sąd nad tym światem? Kto w takim przypadku jest w stanie zatrzymać Wszechmogącego? 

Na ile znam Boga oraz Jego odwieczne plany objawione w Piśmie Świętym, to wiem, że ten świat zmierza do zapowiedzianego mu, niechybnego i tragicznego końca. Wierząc, że Bóg dotrzymuje słowa, nie ośmielam się Mu w żaden sposób przeciwstawiać. Zgodnie z Jego wolą robię wszystko, co mogę, aby jak najwięcej ludzi doprowadzić do pojednania z Bogiem, aby wraz ze światem nie zostali potępieni [1Ko 11,32], a jednocześnie błogosławię PANA w realizacji Jego chwalebnego planu zbawienia. Gdy widzę, że z tym światem zaczynają sie dziać dziwne i straszne rzeczy, zapowiedziane w Biblii, to nie mam zamiaru prosić, aby Bóg się zatrzymał, bo przecież modlę się, aby nastało Królestwo Boże.

Obwieszczone przez Boga nieszczęścia muszą się wydarzyć. Jestem wdzięczny Bogu, że dotrzymuje słowa i rozprawi się z bezbożnością świata. Tak jak odczuwam ulgę, gdy ziemska władza sprawiedliwie osądza i skazuje przestępców, tak moje serce wypełnia się chwałą dla Boga, gdy widzę pierwsze 'bóle porodowe' Wielkiej Transformacji, podczas której nastąpi koniec teraźniejszego świata i początek nowego nieba i nowej ziemi. W obliczu wydarzeń końca świata Biblia nie wzywa mnie do tego, abym prosił Boga o zmianę Jego planów. PAN powiedział: A gdy się to zacznie dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy swoje, gdyż zbliża się odkupienie wasze [Łk 21,28].