Pora iść w góry!

11 grudnia to Międzynarodowy Dzień Terenów Górskich. Z inicjatywy Międzynarodowej Organizacji ds. Żywności i Rolnictwa (FAO) w tym dniu w krajach europejskich promuje się kulturę terenów górskich i produkty w warunkach górskich wytwarzane.

 Tereny górskie zajmują 1/3 terytorium Europy i mieszka w nich około 18% ludności państw członkowskich Unii Europejskiej. Trudne warunki naturalne i ukształtowanie terenu znacznie zwiększają koszty wytwarzania i wprowadzania produktów na rynek. Koszty transportu, budowy infrastruktury, świadczenia usług, dostarczania energii są przecież w górach znacznie wyższe, niż na pozostałych terenach.

 Tym bardziej więc godne podziwu są wysiłki mieszkańców gór na rzecz osiągania najwyższej jakości produktów i usług, mimo tak wielu utrudnień, z którymi muszą się oni borykać. Mieszkańcy nizin tego rodzaju problemów i takiego wysiłku na co dzień nie mają.

 Jakkolwiek trudno żyje i pracuje się w górach, to jednak w zamieszkiwaniu tam jest coś tak uroczego, że ludzie nie chcą się stamtąd wyprowadzać. Przecież mogliby sobie ułatwić życie i przenieść się na tereny wygodniejsze do życia i pracy. Nie. Gotowi są raczej zmagać się z rozmaitymi trudnościami, a pozostać w górach, niż mieć łatwiej, ale za cenę przeprowadzki na dół.

 Góry w Biblii wielokrotnie obrazują miejsce działania Bożego i błogosławionego życia na wyższym poziomie duchowym. Jak Jeruzalem otaczają góry, Tak Pan otacza lud swój teraz i na wieki [Ps 125,2]. Wszechmogący Pan jest moją mocą. Sprawia, że moje nogi są chyże jak nogi łań, i pozwala mi kroczyć po wyżynach [Ha 3,19]. Są też właściwym miejscem schronienia.  Gdy więc ujrzycie na miejscu świętym ohydę spustoszenia, którą przepowiedział prorok Daniel - kto czyta, niech uważa - wtedy ci, co są w Judei, niech uciekają w góry [Mt 24,15–16].

Gdy życie ludu Bożego ogarnęła powszechna mizeria, Bóg przemówił przez proroka Aggeusza: Otóż teraz tak mówi Pan Zastępów: Zważcie, jak się wam powodzi! Siejecie wiele, lecz mało zbieracie, jecie, lecz nie do syta, pijecie, lecz nie gasicie pragnienia, ubieracie się, lecz nikt nie czuje ciepła; a kto pracuje by zarobić, pracuje dla dziurawego worka. Tak mówi Pan Zastępów: Zważcie, jak się wam powodzi! Idźcie w góry, sprowadźcie drzewo i budujcie dom, a upodobam go sobie i ukażę się w nim w chwale - mówi Pan! [Ag 1,5–8].

 W Dniu Terenów Górskich mam następującą refleksję: Skoro pomimo tego, że w górach trudniej się żyje i ciężej pracuje, ich mieszkańcy tak bardzo cenią je sobie, to znaczy, że w przebywaniu tam widzą niezwykłe wartości, nieznane mieszkańcom dolin.

 W sensie duchowym bywa podobnie. Komu z łaski Bożej dane jest wspiąć się na wyższy poziom życia duchowego, ten już nie żałuje niczego, co mają i czym zachwycają się ludzie na dole. Kto skosztował jak dobry jest Pan, ten wartości świata uznaje wręcz za śmieci w porównaniu z wartością, jaką stał się dla niego Jezus Chrystus [por. Flp 3,7-10].

 Pora iść w góry! Nie wolno mi zostać w dole duchowym, chociaż wydaje się to znacznie wygodniejsze. Trzeba mi zapierać się samego siebie i piąć się w górę – aż ujrzę prawdziwego Boga na Syjonie [por. Ps 84,8].