Lenistwo

Niechęć do pracy, opieszałość, gnuśność, nieróbstwo, próżniactwo - tak słownik języka polskiego widzi lenistwo. Występujące zaś w natchnionym tekście Pisma Świętego greckie argos tłumaczy się jako - bezczynny, próżnujący, leniwy, leżący odłogiem, bezużyteczny. Nauka apostolska opisuje w ten sposób młode wdowy, które uczą się próżniactwa, chodząc od domu do domu, i nie tylko nic nie robią, lecz są także gadatliwe i wścibskie i mówią, czego nie trzeba [1Tm 5,13], albo mieszkańców Krety. Jeden z nich, ich własny wieszcz powiedział: Kreteńczycy zawsze łgarze, wstrętne bydlęta, brzuchy leniwe [Tt 1,12]. 

Z grzechem lenistwa mierzyło się więc już duszpasterstwo wczesnego Kościoła. Chrześcijanie powinni być w pracy nie leniwi, duchem pałający, Panu służący [Rz 12,11 BG]. Nie wszyscy jednak mieli takie świadectwo życia. Bo gdy byliśmy u was, nakazaliśmy wam: Kto nie chce pracować, niechaj też nie je. Albowiem dochodzą nas słuchy, że niektórzy pomiędzy wami postępują nieporządnie: nic nie robią, a zajmują się tylko niepotrzebnymi rzeczami. Tym też nakazujemy i napominamy ich przez Pana Jezusa Chrystusa, aby w cichości pracowali i własny chleb jedli [1Ts 3,10-12].

Osoba wierząca w Jezusa Chrystusa gorliwie troszczy się o sprawy Królestwa Bożego i pragnie być użyteczna dla ludzi. I właśnie dlatego dołóżcie wszelkich starań i uzupełniajcie waszą wiarę cnotą, cnotę poznaniem, poznanie powściągliwością, powściągliwość wytrwaniem, wytrwanie pobożnością, pobożność braterstwem, braterstwo miłością. Jeśli je bowiem posiadacie i one się pomnażają, to nie dopuszczą do tego, abyście byli bezczynni i bezużyteczni w poznaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa [2Pt 1,5-8]. Kto więc umie dobrze czynić, a nie czyni, dopuszcza się grzechu [Jk 4,17].

 Osoby borykające się z grzechem lenistwa sporą dawkę mądrości znajdą w Księdze Przypowieści i Kaznodziei Salomona. Lenistwo pogrąża w głęboki sen, a człowiek gnuśny cierpi głód [Prz 19,15]. Gdzie wielkie lenistwo, tam dach się zapada, a gdzie ręce opieszałe, tam dom zacieka [Kzn 10,18]. Idź do mrówki, leniwcze, przypatrz się jej postępowaniu, abyś zmądrzał. Nie ma ona wodza ani nadzorcy, ani władcy, a jednak w lecie przygotowuje swój pokarm, w żniwa zgromadza swoją żywność. Leniwcze! Jak długo będziesz leżał, kiedy podniesiesz się ze snu? Jeszcze trochę pospać, trochę podrzemać, jeszcze trochę założyć ręce, aby odpocząć. Tak zaskoczy cię ubóstwo jak zbójca i niedostatek, jak mąż zbrojny [Prz 6,6-11].

Lenistwo to postawa niegodna chrześcijanina, to grzech, z którego trzeba i można się opamiętać. A tak, bracia moi mili, bądźcie stali, niewzruszeni, zawsze pełni zapału do pracy dla Pana, wiedząc, że trud wasz nie jest daremny w Panu [1Ko 15,58].