Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 26

Po nocnym wypoczynku w Rzemieniu wyruszyłem w dalszą drogę, by zajrzeć do kolejnych miejsc mojego posługiwania Słowem Bożym w latach: 1979 - 2024.

170. Podgrodzie k. Dębicy

W latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku w Podgrodziu k. Dębicy istniał ośrodek wypoczynkowy tutejszych zakładów mięsnych. Mój dawny przyjaciel, Henryk Krzysiuk, wynajął ten obiekt w celu zorganizowania w nim wypoczynku dla wierzących z całej Polski i uzgodnił ze mną, że zajmę się posługą Słowem. W tym ośrodku spędziłem niemal całe lato 1986 roku prowadząc wykłady i nauczając Słowa Bożego na wczasach dla młodych małżeństw i dla młodzieży. Najpierw w dniach: 3-9 lipca 1986 na wczasach dla małżeństw omówiłem siedem podstawowych potrzeb żony. Następnie w dniach: 10-24 lipca 1986 na turnusie dla młodzieży omawiałem szereg zagadnień pod wspólnym tytułem „Moja rola w społeczeństwie”. 28 lipca 1986 wygłosiłem kazanie pt. „Nowe życie a przeszłość religijna”, a 29 lipca 1986 roku kazanie pt. „Błogosławieństwo prześladowań”. W dniach: 2-22 sierpnia 1986 roku powtórzyłem wcześniejsze serie wykładowe dla dwóch kolejnych turnusów wczasowych. Warto tu nadmienić, że podczas całej tej posługi byliśmy w Podgrodziu jako rodzina razem z Gabrysią i dwiema naszymi małymi córkami, Agnieszką i Kasią.

Dwumiesięczna służba Słowem w Podgrodziu zaowocowała szeregiem wieloletnich znajomości, a nawet przyjaźni. Jedną z nich jest trwający do dzisiaj serdeczny związek z Małgosią i Jankiem Masiukami z Terespola. Przyjechali oni na jeden z turnusów z paromiesięczną córeczką Sarą, czym wzbudzili powszechny podziw u wszystkich wczasowiczów.

171. Dębica. Kościół Zielonoświątkowy

W zborze BETEL w Dębicy głosiłem Słowo Boże za czasów, gdy jego pastorem był Andrzej Brandys. Najpierw, 4 grudnia 1986 roku wygłosiłem tu wykład pt. „Żywot wieczny i pewność zbawienia”. Następnie, 14 października 1987 roku przyjechałem tutaj już z Gorzowa Wielkopolskiego z kazaniem pt. „Wykorzystaj dla chwały Bożej dane ci możliwości”. Trzecia moja posługa Słowem w Dębicy miała miejsce 7 lutego 1993 roku i była związana ze ślubem Agnieszki i Andrzeja. Wygłosiłem im wówczas kazanie pt. „Strzeżcie i pielęgnujcie wasze małżeństwo”.

Zbór BETEL w Dębicy zgromadza się przy ul. Bojanowskiego 11. Aktualnie jego pastorem Robert Wojciechowski.

172. Broniszów

Z posługą Słowem Bożym do tej miejscowości trafiłem z racji mojej przyjaźni z Janem Brózdą z Puław Górnych. Miał on zwyczaj składać świadectwo o Jezusie Chrystusie w każdy możliwy sposób. Tak zapoznał się z ludźmi z Broniszowa. Gdy zaprosili go do swego domu zaproponował mi towarzyszenie mu w tych odwiedzinach i tak 14 października 1984 roku na spotkaniu domowym w tej wiosce omówiłem sześć ważnych prawd o zbawieniu. Dwa miesiące później, 23 grudnia 1984 roku byliśmy tu ponownie, a mnie przypadło wygłosić przesłanie Słowa Bożego pt. „Zewlecz z siebie starą szatę”.

173. Rzeszów. Kościół Zielonoświątkowy

Z posługą Słowem do rzeszowskiego zboru EMAUS trafiłem za czasów, gdy byłem pastorem w Krośnie. 13 stycznia 1985 roku podczas uroczystości otwarcia kaplicy wygłosiłem tutaj kazanie pt. „Nie daj odwrócić swojej uwagi od czynów do słów”. Później, 23 marca tego samego roku głosiłem - „On nas prowadzi poza śmierć!”, a było to na pogrzebie prowadzonym przez tutejszy zbór. Następnie, 15 grudnia 1985 roku miałem w Rzeszowie kazanie pt. „Możesz zawsze chodzić z Jezusem”. 27 marca 1986 roku – „Czy stałeś się uczniem?”. 11 października 1987 roku – „Pan powołał nas, abyśmy z Nim byli”. Następnego roku, 16 października 1988, wygłosiłem kazanie pt. „Czuwajmy, gdyż Pan powraca!”. Dwa lata później, 11 października 1990 roku wzywałem do życia zgodnie z oczekiwanym celem. 31 stycznia 1992 roku miałem wykład pt. „Para zakochanych chrześcijan”. 1 lutego 1992 – „Seksualizm w życiu człowieka”, a 2 lutego 1992 – „Bądźmy chętni do wydawania owocu dla Pana”. Z kolei 30 kwietnia 1992 roku kazanie pt. „Rozwijaj w sobie nawyk dążenia do Boga”. W tamtych latach, będąc pastorem w Gorzowie Wielkopolskim, nosiłem się z myślą o rezygnacji z roli lokalnego duszpasterza i skupieniu się na objazdowym nauczaniu Słowa Bożego. Pastorem rzeszowskiego zboru był wówczas Wiesław Bielecki. Nasza przyjaźń zaowocowała m.in. tym, że po mojej rezygnacji z funkcji pastora, trafiłem do EMAUS.

Po przeprowadzce do Rzeszowa, od września 1992 do lipca 1993 roku, regularnie posługiwałem tu Słowem Bożym, wygłaszając łącznie 62 kazania. W tym czasie kończyła się rozbudowa siedziby zboru i miało miejsce otwarcie nowej kaplicy. Tutaj też, na komputerze pastora Wiesława, przygotowywałem do druku „Baczność! Teren świata”. 10 lipca 1993 roku wyprowadziłem się z Rzeszowa do Sopotu, ale związek ze zborem pozostał. 3 lutego 1994 roku byłem znowu w rzeszowskim zborze z kazaniem pt. „Stałość wymagająca zmian”. W dniach: 9-10 lutego 1996 roku wygłosiłem tu dziewięć wykładów o dojrzałości chrześcijańskiej, a weekendową posługę zakończyłem 11 lutego 1996 roku niedzielnym kazaniem. Cztery lata później, 5 lutego 2000 roku usłużyłem na sobotnim spotkaniu liderów nt. roli pastora i starszych zboru, a w niedzielę, 6 lutego 2000 roku wygłosiłem kazanie na niedzielnym nabożeństwie.

Rzeszowski zbór EMAUS ma swoją siedzibę we własnym obiekcie przy ul. Dąbrowskiego 1A. Aktualnie jego pastorem jest Marek Skrzypczak.

174. Dynów

Na prośbę pochodzącej z Dynowa liderki zespołu muzycznego Armia Pana, Lilki Mamczur, w dniu 18 listopada 1992 roku towarzyszyłem ich grupie podczas koncertu w nieistniejącym już kinie Sokół w tym mieście. Wygłosiłem wówczas w Dynowie kazanie ewangelizacyjne pt. „Nie idź za marnością, bo staniesz się marnością”.

175. Pułanki

Do wysoko położonej części wioski Pułanki (tak wysoko, że nie dało się dojechać samochodem) dotarłem z ewangelią na prośbę Jana Brózdy z Puław. On organizował spotkania, a mnie prosił, bym głosił Słowo, tłumacząc się niedoskonałościami swojej polszczyzny, z tej racji, że większość życia mieszkał na Zaolziu. Nie pamiętam już jakie zagadnienia poruszałem podczas tych spotkań. Jednak w pamięci utkwiło mi to miejsce i dana mi możliwość dzielenia się Słowem Bożym w Pułankach.

176. Markuszowa

W Markuszowej mieszkała jedna z rodzin należących do rzeszowskiego zboru. Z tej to racji, gdy nadszedł czas pożegnania ich bliskiej osoby, w dniu 30 października 1992 roku na tutejszym cmentarzu wygłosiłem kazanie okolicznościowe.

177. Korczyna k. Krosna

Na początku lat osiemdziesiątych XX wieku w Korczynie k. Krosna od czasu do czasu zbierała się grupka osób biblijnie wierzących. Byli oni w kontakcie z krakowskim zborem BETLEJEM, który na prywatnej posesji w Krośnie ufundował już dla nich miejsce zgromadzeń. Sala w stanie surowym czekała na kogoś, kto by ją dokończył, wyposażył i zaczął prowadzić w niej spotkania. Odpowiadałem wówczas za zbór w Piątkowie gm. Policzna. Po otrzymaniu propozycji, aby zatroszczyć się o tę grupę braci i sióstr, postanowiłem ich odwiedzić, a potem zająłem się nimi na dobre.

Tak właśnie z posługą Słowem Bożym trafiłem do Korczyny, do domu rodziny Rymarzów. Odnotowałem sobie kilka tutejszych kazań. I tak, 7 października 1984 roku – „Przygotuj się do Wieczerzy”. 4 listopada 1984 – „Kontrastuj!”. 18 listopada 1984 – „Mów innym o Jezusie”. 2 grudnia 1984 – „Masz stałą możliwość oczyszczenia”. 16 grudnia 1984 – „Wykorzystuj daną ci szansę”. 30 grudnia 1984 – „Wypatruj Pana!”. 6 stycznia 1985 – „Zdejmij harfę i śpiewaj nową pieśń”. 20 stycznia 1985 – „Nie toleruj w sobie żadnych resztek starego życia”. 27 stycznia 1985 – „Zobacz duchową rzeczywistość”. Później, po zarejestrowaniu zboru w Krośnie, wszystkie nabożeństwa odbywały się już w nowym miejscu zgromadzeń.

178. Krosno. Kościół Zielonoświątkowy

Po raz pierwszy z posługą Słowem w Krośnie pojawiłem się 13 maja 1984 roku. W mieszkaniu rodziny Paradysz zorganizowano domowe nabożeństwo, podczas którego zapoznałem się z tutejszą grupą chrześcijan i wygłosiłem kazanie pt. „Pan chce odmienić twój los”. Po przeprowadzce do Krosna, 5 września 1984 roku wygłosiłem tutaj kazanie pt. „Jesteś świątynią wyłącznie Bożą” i w ten sposób rozpocząłem w Krośnie regularną służbę, trwającą do lutego 1987 roku. Z racji zawiązanych tutaj przyjaźni, po wyjeździe z Krosna wielokrotnie powracałem i usługiwałem Słowem Bożym. Na przykład, 15 października 1988 roku, na ślubie późniejszego pastorostwa, Marii i Zbigniewa Zwolińskich, wygłosiłem kazanie pt. „Poddaj się wpływom Bożej miłości”. 29 stycznia 1992 roku miałem w Krośnie kazanie pt. „Upodobajmy sobie życie w bojaźni Bożej”. 21 listopada 1992 – nauczałem o relacjach w rodzinie chrześcijańskiej. 22 listopada 1992 – kazanie pt. „Ubóstwo ułatwia ci drogę do bogactwa w wierze”. W styczniu 1994 roku mówiłem o związku modlitwy z duchowym przebudzeniem, a 7 sierpnia 1994 – „Chodźmy, Pan coś dla nas uczyni”.

Przez wszystkie te lata krośnieński zbór zgromadzał się we własnej salce nabożeństw, zlokalizowanej na prywatnej działce przy ul. Bieszczada 9. W ostatnim czasie pastor Zbigniew przeniósł nabożeństwa i spotkania do wynajmowanej sali na mieście przy ul. Łukasiewicza. Kaplica LOGOS wciąż jest adresem kancelarii zboru.

179. Puławy Górne. Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa

Puławy stały mi się bardzo bliskie od pierwszych dni mojej służby pastorskiej w Krośnie. Pamiętam, że już w pierwszych dniach  po przeprowadzce do Krosna, odwiedzili nas bracia z Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej, pomogli przygotować salę nabożeństw, a jeden z nich, brat Jan Brózda z Puław, zaprzyjaźnił się ze mną na całe lata, co sprawiło, że - dysponując motocyklem Jawa 350 - często tutaj zajeżdżałem. Po raz pierwszy usługiwałem w Puławach w 1985 roku na zjeździe młodzieży. Mówiłem wówczas o gotowości chrześcijanina. Latem 1994 roku przyjechałem tutaj z grupą przyjaciół z Gdańska i wtedy nauczałem o modlitwie jako postawie przed Bogiem; W dniach: 19-21 lipca 2002 roku usługiwałem Słowem na zjeździe młodzieży „Czy naprawdę nowe życie?”.

21 września 2019 roku miałem w Puławach wystąpienie na uroczystości Pięćdziesięciolecia zasiedlenia Puław, a w niedzielę 22 września wygłosiłem kazanie pt. „Nie mieszaj się w nieswoją wojnę”. W lipcu 2022 roku w Puławach zorganizowaliśmy wczasy Centrum Chrześcijańskiego NOWE ŻYCIE. Pod koniec tych wczasów odbywał się tutaj doroczny zjazd, podczas którego miałem trzy kazania: „Trzymaj się wzorca”, „Żyj w wierze i miłości” oraz „Strzeż cennego depozytu”. Zbór w Puławach Górnych zgromadza się w niedziele o godz. 10 i w środy o godz. 19:30, a jego pastorem jest Karol Rusnok.   

180. Wisłoczek. Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa

W Wisłoczku dzieliłem się Słowem Bożym w 2009 roku podczas ich dorocznej konferencji, organizowanej zazwyczaj w drugi weekend majowy, na okoliczność rocznicy otwarcia w 1994 roku tutejszego domu modlitwy. Nabożeństwa Zboru w Wisłoczku odbywają się w niedziele o godz. 10 i w środy o godz. 18:30. Pastorem jest brat Eugeniusz Rusnok. 

181. Wola Sękowa.

W tutejszej świetlicy 16 grudnia 1984 roku miała miejsce ewangelizacja, zorganizowana przez zbory Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej. Wystąpił chór EWZ, a mnie poproszono o wygłoszenie kazania ewangelizacyjnego.  Moje ówczesne przesłanie do mieszkańców Woli Sękowej brzmiało jednoznacznie: "Złóż swoje życie w ręce Jezusa". 

182. Wola Piotrowa. Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa

Pierwszy raz w Woli Piotrowej znalazłem się latem 1984 roku, gdy razem z moim bratem Adamem i naszymi żonami objeżdżaliśmy motocyklami południową Polskę. Dowiedziawszy się, że jest to miejscowość w całości zasiedlona przez zielonoświątkowców z Zaolzia, zajechaliśmy tutaj na mały rekonesans. Trwały wówczas prace wykończeniowe przy nowo wzniesionym domu modlitwy. Z posługą Słowem natomiast po raz pierwszy do Woli Piotrowej zawitałem w lutym 1992 roku. Pochodzący z Woli Piotrowej brat Andrzej Kotajny prowadził tutaj zimowisko i zaprosił mnie, abym omówił rolę młodzieży w zborze. Przy tej okazji miałem też niedzielne kazanie pt. „Pan ma tyle, że może dać ci więcej niż to, co cię trzyma w świecie”. Następnego roku, 3 maja 1993 w Woli Piotrowej odbywała się konferencja teologiczna, podczas której wygłosiłem wykład pt. „Czy grozi nam zgubny wpływ świata?”. Na kanwie tego wykładu powstała później książeczka „Baczność! Teren świata”. Na przełomie stycznia i lutego 1994 roku ponownie usługiwałem Słowem Bożym na zimowisku młodzieżowym. Poruszyłem wówczas takie zagadnienia jak: „Budowanie właściwych relacji w zborze”, „Konieczność dojrzewania w życiu chrześcijanina”, „Wolność gwarantowana zależnością” oraz „Co może przekonać ludzi”. 

Ostatnio w Woli Piotrowej usługiwałem Słowem Bożym we wrześniu 2020 roku. Pandemia wprawdzie uniemożliwiła organizację dorocznej konferencji, lecz jako zaplanowany na tę konferencję mówca, wygłosiłem kazanie na niedzielnym nabożeństwie tutejszego Zboru. Jego pastorem jest brat Czesław Wigłasz. Nabożeństwa Zboru w Woli Piotrowej odbywają się w każdą niedzielę o godz. 10.

183. Czarna. Ośrodek rekolekcyjny EWZ

Tylko raz, w lipcu 2009 roku dane mi było dzielić się Słowem Bożym w Czarnej Górnej w Bieszczadach. Jest tutaj dom rekolekcyjny Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej i właśnie w tym ośrodku latem 2009 roku zorganizowaliśmy wczasy Centrum Chrześcijańskiego NOWE ŻYCIE.

W Czarnej Górnej zakończyłem moją dzisiejszą trasę. Czas odpocząć, by z Bożą pomocą jutro pojechać dalej.