W ramach ubiegłorocznych rozważań adwentowych napisałem: W drugim środowisku, wśród kapłanów i uczonych w Piśmie, było jeszcze gorzej. Bo o ile można zrozumieć reakcję pałacu Heroda jako obawę przed utratą władzy, to już obojętność faryzeuszy i kapłanów na wieść o narodzinach Mesjasza, zupełnie nie mieści mi się w głowie. Przecież to od nich wypłynęła informacja o potencjalnym miejscu narodzin Jezusa. I co? Nawet się nie zainteresowali, jak tym obcokrajowcom poszło w poszukiwaniach nowego króla. Póki co, było im wszystko jedno. Czuli się ważni. Cieszyli się społecznym prestiżem. Mieli Radę Najwyższą, Torę, świątynię, specjalne szaty i cały szereg przywilejów. Co ich tam obchodziło, że jacyś goście szukają miejsca narodzin Jezusa...
Myślę, że kapłani i znawcy Prawa po prostu w ogóle na Mesjasza nie czekali. Oczywiście, w czasach rzymskiej okupacji wyczekiwanie na nadejście obiecanego Mesjasza było w społeczeństwie izraelskim godne pochwały. Większość ludzi dla tzw. poprawności politycznej deklarowało taką postawę, ale żeby zaraz tą myślą żyć na co dzień? Kapłani znali proroctwo o miejscu Jego narodzin. Zapytani, dali właściwą odpowiedź i tyle. Byli w życiu nieźle ustawieni. Mesjasz był im raczej niepotrzebny. Jego przyjście mogłoby im popsuć szyki, a tego nie chcieli. Oficjalnie w świątyni cytowali mesjańskie obietnice i wyrażali nadzieję na ich spełnienie. Ale w praktyce były to słowa bez pokrycia i tylko jakaś religijna poza.
Ilu dzisiejszych chrześcijan naprawdę wyczekuje powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa? W teorii wciąż sporo, chociaż badania społeczne wskazują, że z roku na rok ta liczba maleje. Wciąż jest to w dobrym tonie, aby chrześcijanin wierzył w powrót Chrystusa, lecz czy nie jest to już wiara martwa? Ilu z nas szczerze pragnie, by Pan Jezus jak najszybciej powrócił? Ilu chrześcijan uwzględnia powrót Chrystusa układając swoje plany życiowe? Czy na zapowiedź Syna Bożego: Tak, przyjdę wkrótce. pomimo werbalnej poprawności: Amen, przyjdź, Panie Jezu! [Obj 22,20] - powoli nie stajemy się podobni do kapłanów i znawców Prawa, którzy czekali na Mesjasza tylko w teorii?
Panie Jezu, jest dla mnie jasne, że nie wszyscy Izraelici jednakowo czekali na Twoje narodziny w Betlejem. Przyszedłeś do swego, swoi Cię jednak nie przyjęli. Wiem, że i dzisiaj nie wszyscy jednakowo czekają na Twoje powtórne przyjście. W oczekiwaniu na Twój powrót w chwale na ziemię pragnę być jak Symeon i Anna za czasów Twego pierwszego przyjścia. Napełniaj mnie Duchem Świętym, abym w moich prośbach o Twój rychły powrót zawsze był szczery. Amen.
Jakiś czas temu oglądałem bardzo sprawnie i rzetelnie zrealizowany serial dokumentalny o Judaizmie. W odcinku poświęconym współcześnie wierzącym Żydom przewijały się ich wypowiedzi o tym, że uważają za ważne wypełnianie rytuałów i przepisów religijnych, ale tak naprawdę nie czekają już na Mesjasza (przecież w ich rozumieniu jeszcze nie przyszedł). Myślę, że podobna postawa mogła już 2000 lat temu pojawiać się w Izraelu. Wszak mieliśmy już wtedy do czynienia z Judaizmem rabinicznym, nie mającym wiele wspólnego z wiarą proroków... Niedawno korespondowałem z pewną kobietą, określającą się jako wyznawczyni Judaizmu. Bardzo obcesowo i niegrzecznie zareagowała na zamieszczenie przeze mnie na FB pewnego fragmentu psalmu. Zauważyłem, że to nie mnie obraża, ale psalmistę i że prawdy wyrażane przez niego są przecież częścią Księgi, uznawanej za świętą także przez Judaizm. Nic mi już na to nie odpowiedziała, wydaje się, że miała swoje wyobrażenie o Bogu, nie mające nic wspólnego z księgami Starego Przymierza. To chyba ta sama postawa...
OdpowiedzUsuń