Pamiętajmy o mennonitach!

Mennonicki chór The Hope Singers
występujący w CCNŻ we wrześniu 2006 roku

W przypadającym dziś Światowym Dniu Różnorodności Kulturowej mówi się między innymi o potrzebie zachowania od zapomnienia dziedzictwa kulturowego rozmaitych grup społecznych z  minionych wieków. Od roku mam w sercu zamiar przyłożenia ręki do utrwalania i przybliżania naszemu społeczeństwu pamięci o mennonitach.

Nie wszyscy przecież wiedzą kim są mennonici i jakie były ich losy w Europie. Prześladowani za swoje biblijne poglądy w połowie XVI wieku musieli uciekać z Holandii i szukać sobie schronienia w bardziej przyjaznych okolicach. Część z nich trafiła do Polski, osiedlając się głównie na Żuławach i  na Mazowszu. Chociaż bardzo pozytywnie wpisali się w rozwój rzemiosła i rolnictwa w tych okolicach, to i stąd po dwóch wiekach musieli uciekać. Dzisiaj najwięcej wspólnot menonickich  można spotkać w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i nieliczne w Europie Zachodniej. W Polsce mamy tylko jedną, zgromadzającą się w Mińsku Mazowieckim.

Planując ratowanie zabytkowego Dworu Olszynka i zmierzając do urządzenia w nim siedziby Centrum Chrześcijańskiego NOWE ŻYCIE, od samego początku noszę się z zamiarem utworzenia w tym dworze czegoś w rodzaju Izby Dziedzictwa Kulturowego i Duchowego Mennonitów. Z moich pierwszych rozmów i uzgodnień w tej sprawie wynika, że takie mini-muzeum mennonitów jest nie tylko potrzebne, ale i będzie możliwe.

Pierwszym naszym krokiem do tego celu będzie przejęcie dworu w użytkowanie. Mam nadzieję, że nastąpi to już wkrótce, co pozwoli powrócić do rozpoczętych rozmów i zainicjować kolejne. Biblia daje do zrozumienia, że Bóg chce, aby następne pokolenia wiedziały, jaki był los minionych pokoleń ludu Bożego. Taki był na przykład cel specyficznej instrukcji odnośnie Święta Namiotów. Wszyscy krajowcy w Izraelu mieszkać będą w szałasach, aby wiedziały wasze przyszłe pokolenia, że  w szałasach kazałem mieszkać synom izraelskim, gdy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej [3Mo 23,42-43].

Jako wspólnota ludzi biblijnie wierzących czujemy się poniekąd duchowymi spadkobiercami gdańskich i żuławskich mennonitów. Nasz macierzysty zbór zielonoświątkowy w Gdańsku zgromadza się w świątyni pomennonickiej, a wszyscy dzisiejsi mennonici są naszymi braćmi i siostrami w Chrystusie. Właśnie dlatego z Bożą pomocą będziemy tworzyć specjalny ośrodek upamiętniający ich kulturowe i duchowe dziedzictwo.