Dlaczego jutro, a nie dziś?

Dziś Wielki Czwartek. Kto zna wydarzenia Wielkiego Tygodnia, ten wie, że wieczorem w czwartek Pan Jezus spożył z uczniami ostatnią wieczerzę. Był to posiłek wyjątkowy, bowiem rozpoczynało się doroczne święto Paschy i wszyscy pobożni Izraelici wspominali wyjście z niewoli egipskiej, spożywając wieczerzę paschalną. Właśnie podczas owej wieczerzy, gdy oni jedli, wziął Jezus chleb i pobłogosławił, łamał i dawał uczniom, i rzekł: Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje. Potem wziął kielich i podziękował, dał im, mówiąc: Pijcie z niego wszyscy; albowiem to jest krew moja nowego przymierza, która się za wielu wylewa na odpuszczenie grzechów [Mt 26,26-28].

Tak oto ustanowiona została Wieczerza Pańska, o czym świadczy nauka apostolska. Albowiem ja przejąłem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której był wydany, wziął chleb, a podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje za was wydane; to czyńcie na pamiątkę moją. Podobnie i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moją. Albowiem, ilekroć ten chleb jecie, a z kielicha tego pijecie, śmierć Pańską zwiastujecie, aż przyjdzie [1Ko 11,23-26].

Gdybyśmy wiązali Wieczerzę Pańską z wieczerzą paschalną, to naturalną porą urządzania jej w zborze byłby Wielki Czwartek. Tymczasem Wieczerza Pańska w swej istocie jest przypominaniem i zwiastowaniem śmierci Jezusa Chrystusa. Ukrzyżowanie miało miejsce w Wielki Piątek. Zbór chrześcijański nie skupia się na pielęgnowaniu tradycji żydowskich i przestrzeganiu ich świąt. Zbór jest skupiony na Chrystusie Panu i Jego wielkim dziele Odkupienia, które obejmuje wszystkich ludzi. W trakcie tej wyjątkowej uroczystości jemy i pijemy na pamiątkę Pana Jezusa. Wspominamy nie wyjście Izraelitów z Egiptu, lecz śmierć Baranka Bożego, który gładzi grzech świata.

Dlatego Wieczerzę Pańską urządzamy jutro, a nie dzisiaj.

PS. Uwaga! Nie jest to Pamiątka Wieczerzy Pańskiej, jak niektórzy ją nazywają, lecz Wieczerza Pańska.