Miasta dla Życia

Ostatni dzień listopada – to od wielu lat pora akcji "Miasta dla Życia" [właśc. "Cities for Life/Cities Against the Death Penalty"]. Upamiętnia ona pierwszą na świecie uchwałę prawną znoszącą karę śmierci, co miało miejsce 30 listopada 1786 roku i dotyczyło Wielkiego Księstwa Toskanii.

 "Cities for Life" to apel do rządów i parlamentów kilkudziesięciu krajów świata, gdzie wciąż kara śmierci jest wykonywana, aby odstąpili od jej stosowania. W tym roku nadzieję na zniesienie kary ostatecznej wyraża 1307 "Miast dla Życia" w 85 krajach świata, w tym 64 miasta stołeczne.

 Akcja "Cities for Life" bierze się z przekonania, że wyrok śmierci jest nie tylko karą tak bardzo okrutną i nieludzką, że we współczesnym świecie nie powinien już być wykonywany, ale że jest karą wręcz niesprawiedliwą.

  Rzeczywiście, wzdragamy się na myśl o takim strasznym, a przy tym jak najbardziej zgodnym z prawem i tak przeraźliwie proceduralnym zakończeniu ludzkiego życia. Co jednak mówi o tym Biblia?

Z Pisma Świętego wyraźnie wynika, że Bóg formując z potomków Abrahama, Izaaka i Jakuba nowy naród, nadając im prawa regulujące życie społeczne, w niektórych przypadkach nakazał stosowanie kary śmierci. Oto kilka przykładów:

 Lecz jeżeli ktoś miał w nienawiści swego bliźniego i czyhał na niego, i powstawszy przeciwko niemu ugodził go śmiertelnie, a potem schronił się w jednym z tych miast, to wtedy starsi jego miasta poślą i sprowadzą go stamtąd, i oddadzą w ręce mściciela krwi, i poniesie śmierć. Nie ulitujesz się nad nim, lecz zetrzesz z Izraela winę przelania krwi niewinnej, aby ci się dobrze powodziło [5Mo 19,11–13].

 Jeżeli zastanie się mężczyznę złączonego z kobietą zamężną, to śmierć poniosą oboje; zarówno ten mężczyzna, złączony z kobietą zamężną, jak i ta kobieta. Wytępisz to zło z Izraela [5Mo 22,22].

 Jeżeli ktoś ma syna upartego i krnąbrnego, który nie słucha ani głosu swojego ojca, ani głosu swojej matki, a choć oni go karcą, on ich nie słucha, to pochwycą go jego ojciec i matka i przyprowadzą do starszych jego miasta, do bramy tej miejscowości, i powiedzą do starszych miasta: Ten nasz syn jest uparty i krnąbrny, nie słucha naszego głosu, żarłok to i pijak. Wtedy wszyscy mężowie tego miasta ukamienują go i poniesie śmierć. Wytępisz zło spośród siebie, a cały Izrael to usłyszy i będzie się bał [5Mo 21,18–21].

 Przypominam, że sławne przykazanie Dekalogu znane nam w brzmieniu: "Nie zabijaj", w języku biblijnego oryginału brzmi: Nie wolno ci mordować [2Mo 20,13 wg Tora Pardes Lauder].

 Świadomość nieodwołalnego poniesienia surowych konsekwencji za złe czyny jest najwidoczniej właściwym sposobem powstrzymania złych ludzi przed popełnieniem przestępstwa, a jednocześnie zapewnienia bezpieczeństwa ludziom prawym.

 W międzynarodowym dniu akcji "Miasta dla Życia" wołam więc nie tyle o zniesienie kary śmierci, co bardziej o odrodzenie ludzkich serc, o odwrócenie się od grzechów i nawrócenie się do Boga. Jeżeli ktoś naprawdę uwierzy w Pana Jezusa Chrystusa, to kara śmierci już mu nie grozi. Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie. Bo zakon Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci [Rz 8,1–2].

W świetle Biblii wyraźnie widać, że kara śmierci nie została przez Boga zniesiona. Zgodnie z Nowym Przymierzem Syn Boży wziął tę karę na siebie. Zaliczony do przestępców poniósł śmierć w miejsce wszystkich, którzy w Niego uwierzyli lub uwierzą i ich usprawiedliwił. Na pozostałych grzesznikach ta kara ciąży nadal i wyrok zostanie wykonany, choćby nawet wszystkie parlamenty świata zgodnie orzekły inaczej.

Nawiasem mówiąc, hasło "Miasta dla Życia" bardziej pasowałoby mi do idei biblijnych "miast ucieczki", w których mogli się schronić przed odwetem mścicieli sprawcy śmierci nieumyślnej, a nie zdeklarowani przestępcy i mordercy.