Współczesna wersja troski o życie

Wielu z nas pamięta, jak w dawnych latach martwiliśmy się o zaspokojenie podstawowych potrzeb bytowych. Co włożyć do garnka, by nakarmić gromadkę dzieci? Gdzie zdobyć żywność, gdy w sklepach pustki? I chociaż wciąż są ludzie cierpiący niedostatek, to jednak większość z nas obecnie ma pełną lodówkę. Czyż więc Chrystusowe wezwanie do zaprzestania trosk o jedzenie i picie przestało mieć zastosowanie w życiu współczesnych chrześcijan? Owszem, w krajach wysoko rozwiniętych nie cierpimy już głodu. Troski jednak pozostały, bo nasze zmartwienie o to, co jeść i co pić, weszło w nową fazę i nabrały innego charakteru.

 Obecnie dla coraz większej liczby osób staje się ważna tzw. zdrowa żywność i przestrzeganie różnego rodzaju diet. Nie chodzi już o to, aby nie umrzeć z głodu, lecz aby utrzymać formę i żyć jak najdłużej. Tysiące ludzi zastanawia się nad tym, co pomaga, a co szkodzi ich długowieczności? Jak wyeliminować z organizmu zły cholesterol? Jak zmniejszyć ryzyko choroby nowotworowej? Co jeść, aby należycie zadbać o prawidłową gospodarkę energetyczną swojego ciała? W jaki sposób wspierać swój układ odpornościowy? Jak spowolnić proces starzenia? Tego rodzaju kwestie spędzają dziś sen z oczu mnóstwa osób. A zatem wciąż jak najbardziej na czasie pozostają słowa Jezusa. Przestańcie martwić się o życie, o to, co zjeść lub wypić; a także o ciało, o to, w co się ubrać. Bo czy życie nie jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż okrycie? [Mt 6,25].

Z moich skromnych obserwacji wynika, że obfitość dóbr nie zapewnia życia [Łk 12,15]. Iluż to już ludzi mających dostęp do wszelkich środków prozdrowotnych i leczniczych umarło w kwiecie wieku! Kto z was, pomimo ciągłej troski, może swoje życie wydłużyć choćby o godzinę? [Mt 6,27] - pyta nas Słowo Boże. Znam przypadki ludzi, którzy wręcz książkowo dbali o swoje zdrowie, a jednak się rozchorowali. Znam też osoby niemające nawet możliwości, by zdrowo jadać, a wciąż żyją i mają się dobrze. Dawcą życia jest Bóg i On wyznacza ilość naszych dni tutaj na ziemi. PANIE, powiedz, kiedy nadejdzie mój kres, daj mi znać, ile pozostało mi lat — Niech wiem, jak jestem znikomy! Oto wymierzyłeś moje dni na szerokość kilku dłoni [Ps 39,4-5] - w natchnieniu Ducha prosił król Dawid. Tak jak nikt nie może troskliwą zapobiegliwością dodać do swojego wzrostu łokieć jeden [Łk 12,25], tak też żadne ludzkie środki i starania nie wydłużą wyznaczonego nam przez Boga ziemskiego życia.

Mój z tego wniosek jest więc prosty. Jako chrześcijanin mam to szczęście, że w żadnej sprawie nie jestem zdany na siebie samego. Duch Święty jest moim Doradcą, Opiekunem i Pocieszycielem. On jest rękojmią mojego zbawienia i z pewnością w stosowym czasie doprowadzi mnie do celu. Póki co, mogę śmiało jadać to, na co mam ochotę i co akurat jest dostępne, bo nie ma dla człowieka nic lepszego niż to, by się najeść i napić, i korzystać z dóbr zdobytych własnym trudem [Kzn 2,24]. Całą moją uwagę i aktywność chcę kierować na Królestwo Boże, aby jak najlepiej zadbać o jego interesy. Gdy tak robię, jestem spokojny o to, że dopóki Bóg widzi moją użyteczność dla Królestwa Bożego na ziemi mogę za apostołem Pawłem powtarzać, że pozostanę przy życiu i będę z wami wszystkimi, abyście robili postępy i radowali się w wierze [Flp 1,25]. Gdy zaś PAN uzna, że  czas rozstania mego z życiem nadszedł [2Tm 4,6], bo już nic korzystnego dla sprawy Bożej na ziemi nie zrobię, a nawet mógłbym przynieść ujmę imieniu Bożemu, to zabierze mnie stąd i nic Go w tym nie powstrzyma.

Taki jest mój stosunek do typowych, i tych dawnych, i współczesnych trosk o życie. Dlatego nie martwcie się i nie zastanawiajcie: Co będziemy jeść? Co będziemy pić? W co się ubierzemy? O to wszystko kłopoczą się narody. Wasz Ojciec w niebie wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Szukajcie najpierw Królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości, a to wszystko będzie wam dodane [Mt 6,31-33].

Konferencja czy audiencja?

W środowiskach chrześcijańskich zapanowała moda na konferencje, wielkie koncerty uwielbienia, weekendy integracyjne, szkolenia i rozmaite eventy, gromadzące ludzi wokół ich pasji, potrzeb i zainteresowań. Nie wiem skąd wziął się ten pomysł, że powołania Bożego, że inspiracji i wyposażenia do służby Bożej należy szukać w zgrupowaniach i w zbiorowym przeżywaniu społeczności z Bogiem, bo przecież w świetle Biblii sprawa wygląda zgoła inaczej.

Zacznijmy od natchnionych ksiąg Pisma Świętego Nowego Testamentu. Jak i gdzie do służby przygotował się Jan Chrzciciel? Otóż doszło Słowo Boże Jana, syna Zachariasza, na pustyni. I przeszedł całą krainę nadjordańską, głosząc chrzest upamiętania na odpuszczenie grzechów [Łk 3,2-3]. Gdzie był Jezus tuż przed rozpoczęciem publicznej służby? I zaraz powiódł go Duch na pustynię. I był na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez szatana, i przebywał pośród zwierząt, a aniołowie służyli mu. A potem, gdy Jan został uwięziony, przyszedł Jezus do Galilei, głosząc ewangelię Bożą i mówiąc: Wypełnił się czas i przybliżyło się Królestwo Boże, upamiętajcie się i wierzcie ewangelii [Mk 1,12-15]. Jaki plan szkoleniowy miał dla swoich uczniów? I powołał ich dwunastu, żeby z nim byli i żeby ich wysłać na zwiastowanie ewangelii [Mk 3,14]. A kto Pawła apostoła inspirował i szkolił do tak wielkiej i owocnej posługi? Gdy jednak spodobało się Bogu, który mnie wyznaczył jeszcze w łonie mojej matki i powołał dzięki swojej łasce, żeby we mnie objawić swego Syna, abym głosił Go między poganami, nie radziłem się ciała ani krwi. Nie udałem się też do Jerozolimy, do tych, którzy przede mną byli apostołami, lecz natychmiast odszedłem do Arabii [Ga 1,15-17]. Parę lat później Barnaba poszedł do Tarsu, aby odszukać Saula, a gdy go znalazł, przyprowadził go do Antiochii [Dz 11,25-26], skąd po pewnym czasie wyruszyli w pierwszą podróż misyjną. Świadectwo apostolskie wyraźnie wskazuje, że jego przygotowanie do służby nastąpiło w odosobnieniu, w ramach osobistej społeczności z Panem Jezusem. Oznajmiam wam bowiem, bracia: Dobra nowina, którą wam głosiłem, nie jest owocem myśli ludzkiej. Nie przejąłem jej od człowieka ani nikt mnie jej nie nauczył. Mam ją dzięki objawieniu Jezusa Chrystusa [Ga 1,11-12]. 

Nie inaczej było z prawdziwymi prorokami Bożymi w czasach Starego Przymierza. Mojżesz, Samuel, Eliasz, Izajasz, Jeremiasz, Ezechiel, Amos - każdy w odosobnieniu i w osobistej rozmowie z Bogiem odbierał swoje powołanie oraz treść poselstwa. Owszem, i wówczas działały szkoły prorockie, ale w Biblii nie czytam, by zgrupowani prorocy byli autorami dobrej posługi duchowej w Izraelu. Oto przykład: Król izraelski zgromadził więc proroków w liczbie około czterystu mężów i zapytał ich: Czy mam wyruszyć na wojnę pod Ramot Gileadzkie, czy też mam tego zaniechać? A oni odpowiedzieli: Wyrusz, a Pan wyda je w rękę króla [1Krl 22,6]. Jak z dalszego opisu wynika, występujący razem, wzajemnie nakręcający się prorocy, ulegli zbiorowemu zwiedzeniu [zob. 2Krn 18,21]. W innych okolicznościach Jeremiaszowi Bóg odpowiedział: Ci prorocy kłamią. I to w moim imieniu. Nie posłałem ich, nie przekazałem im żadnych poleceń ani nie przemawiałem do nich. Ich widzenia są kłamstwem, ich wróżby nie mają wartości, prorokują sobie przed wami nic innego jak własne złudzenia! [Jr 14,14]. Prawdziwi słudzy Boży oddzielali się, wsłuchiwali się w głos Boży i w stosownym czasie ruszali z przesłaniem zaadresowanym do konkretnych miejsc dopiero wtedy, gdy osobiście zostali przez Boga posłani.

Czy aby głosić ewangelię koniecznie trzeba najpierw pojechać na spotkanie ze sławnym ewangelistą? Czy dzisiejszy sługa Boży w celu rozpoznania własnego powołania potrzebuje kogoś biegającego z mikrofonem po scenie? Czy składanie świadectwa o Jezusie w dzisiejszych czasach zostało uzależnione od udziału w szumnych konferencjach i od włożenia rąk ludzi obiecujących duchowe przełomy? Ten, którego posłał Bóg, głosi Słowa Boże; gdyż Bóg udziela Ducha bez miary [Jn 3,34] - powiedział Pan Jezus. Kto chce naprawdę być sługą Bożym, ten - zanim pójdzie do ludzi - najpierw potrzebuje się oddzielić, osobiście rozmawiać z Bogiem i wsłuchać się w głos Ducha Świętego. Uczestnicząc w gwarnych spotkaniach z głośną muzyką łatwo ulegamy złudzeniu, że dzięki temu otrzymujemy powołanie i duchowe upoważnienie do posługi w imieniu Jezusa. Może się to niestety skończyć wielką przykrością, gdy PAN powie: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode mnie wy, którzy czynicie bezprawie [Mt 7,23]. Zabiegając u samego Chrystusa Pana o udzielenie nam audiencji i mając za sobą czas spędzony z Nim osobiście, mamy pewność, że będzie prowadzić nas Duch Święty, a nie rozbudzone przez ludzi zbiorowe chęci i emocje.

Chcesz być przez Boga posyłany i używany? Oddzielaj się dla Niego. Weź parę dni urlopu nie po to, by jechać na reklamowany event, lecz by w modlitwie zaszyć się gdzieś na uboczu z Biblią w ręku. Proś o napełnienie Duchem Świętym i objawienie woli Bożej, co i kiedy masz robić. Potrzebujesz audiencji, a nie kolejnej konferencji.

To także oznaka nawrócenia!

Bracia usługujący przy Stole Pańskim w C.C. NOWE ŻYCIE

Opadł już kurz po (nie)sławnym skandalu, wywołanym wizytą ukraińskiego prezydenta w Białym Domu. Następnym razem poszedł tam już - zgodnie z obowiązującą etykietą - w marynarce. Gabinet Owalny bowiem to dla Amerykanów miejsce na tyle ważne i "święte", że nawet ubiorem należy je uszanować, nie mówiąc już o godnym zachowaniu osób tam wchodzących. Gdy ktoś lekceważy te zasady, spotyka go zdecydowany sprzeciw. 

Czytam dziś u proroka Ezechiela opis świątyni przyszłości. Do czegokolwiek byśmy nie odnieśli tego natchnionego tekstu, jest w nim także instrukcja dotycząca ubioru i wyglądu osób pełniących służbę Bożą. A gdy przejdą przez bramy dziedzińca wewnętrznego, będą wkładać lniane szaty. W przybytku i w obrębie bram dziedzińca wewnętrznego nie będą mieli na sobie nic, co byłoby z wełny. Na głowach będą mieli lniane zawoje, a na biodrach lniane spodnie. Nie będą opasywać się niczym, co wywołuje poty. A gdy będą mieli zamiar wyjść na dziedziniec zewnętrzny, na dziedziniec zewnętrzny do ludu, to najpierw będą musieli zdjąć szaty, w których pełnili służbę. Złożą je w pomieszczeniach świątyni i przywdzieją inne szaty, aby nie przenosić świętości na lud. Ponadto nie będą golić włosów na głowie ani ich zapuszczać, będą je jedynie strzyc [Ez 44,17-20].

Odświętne ubranie w każdej kulturze jest oznaką szacunku. Okazujemy nim poszanowanie dla miejsca, do którego wchodzimy, respekt wobec osób, z którymi się spotykamy i podkreślamy rangę wydarzenia, w którym bierzemy udział. Szanujące się firmy określają dress code swoich pracowników i wymagają ścisłego przestrzegania przyjętych zasad. Tym bardziej trzeba zadbać o to, spotkając się z ważną osobistością, zdając egzamin dojrzałości czy biorąc ślub. Gdy przed laty zrozumiałem, kim jest Pan Jezus Chrystus i przeczytałem, że On jest obecny wszędzie tam, gdzie chrześcijanie zgromadzają się w Jego imieniu, stało się dla mnie jasne, że udział w takich spotkaniach, a tym bardziej czynną w nich posługę, będę doceniał także poprzez mój wygląd osobisty. Marynarka stała się więc dla mnie obowiązkowym elementem mojego ubioru na czas niedzielnego nabożeństwa. Z szacunku do Boga, do Braci i Sióstr w Chrystusie oraz pełnionej służby, nie idę do domu Bożego w codziennych ciuchach. 

Nawrócenie to zmiana myślenia. Nawrócenie do Boga polega na tym, że odrzucając własny, przyjmujemy Boży sposób myślenia i postępowania. Skoro Bóg wyraźnie powiedział, że stając przed Nim winniśmy zadbać o czystość i niecodzienny ubiór, to jakże miałbym to lekceważyć!?  Chrystusowi Panu należy się najwyższa chwała i cześć. Godny jest zabity Baranek wziąć moc i bogactwo, mądrość i siłę, cześć, chwałę i uznanie. Słyszałem też, jak wszelkie stworzenie w niebie, na ziemi, pod ziemią i w morzu — wszystko, co je napełnia — wtórowało: Temu, który siedzi na tronie, oraz Barankowi uznanie i cześć, chwała i moc — na wieki! [Obj 5,12-13]. Jedną z praktycznych form oddawania czci jest stosowny ubiór i zachowanie. Dzisiejsze trendy w kręgach ewangelikalnych zdają się przeczyć takiemu podejściu do sprawy. Czy więc się mylę..?  

Daj się zanurzyć w Duchu Świętym!

W kręgach ewangelikalnych jest to powszechnie jasne, że każdy nawracający się do wiary w Jezusa Chrystusa człowiek powinien zostać ochrzczony w wodzie. Niejednakowo wszędzie natomiast bierzemy pod uwagę to, co po swoim zmartwychwstaniu Syn Boży zarządził spotykając się ze swoimi uczniami. W czasie jednego z takich wspólnych spotkań zarządził: Nie oddalajcie się z Jerozolimy, ale oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode Mnie. Mówiłem, że Jan wprawdzie chrzcił w wodzie, wy jednak po niedługim czasie zostaniecie ochrzczeni w Duchu Świętym [Dz 1,4-5]. Mówił im o Duchu Świętym już wcześniej, przygotowując uczniów na swoje odejście. Ja natomiast będę prosił Ojca i On da wam innego Opiekuna, aby był z wami na wieki - Ducha Prawdy… [Jn 14,16]. Sygnalizował narodzenie z Ducha w trakcie rozmowy z Nikodemem, mówiąc: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha [Jn 3,5-8]. W końcu, tuż przed wniebowstąpieniem, chrzest w Duchu Świętym Jezus swoim uczniom wręcz nakazał.

Krótko mówiąc, z osobistego przykładu oraz z nauczania Jezusa jasno wynika, że nawracający się do Boga ludzie, ochrzczeni w wodzie będą też zanurzani w Duchu Świętym, dzięki czemu zaczną myśleć, mówić i działać w sposób dla nich niezwykły i nadnaturalny. Tak też się stało, bo gdy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, byli wszyscy razem zgromadzeni w jednym miejscu. Nagle od strony nieba dał się słyszeć szum. Był jak uderzenie potężnego wiatru. Wypełnił cały dom, w którym się zebrali. Wówczas zobaczyli jakby języki ognia. Rozdzieliły się one i spoczęły na każdym z nich. Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić innymi językami, stosownie do tego, jak Duch im to umożliwiał [Dz 2,1-4].

Wierzę, że zapowiedziane przez Jezusa duchowe przeżycie chrztu w Duchu Świętym, wyznaczyło drogę dla wszystkich Jego naśladowców. Potwierdza to Słowo Boże w kilku sytuacjach, które nastąpiły po dniu Pięćdziesiątnicy. Po pierwsze, tak się stało przy nawróceniu i chrzcie wielu osób w Samarii. Gdy apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana, którzy po przybyciu modlili się za nimi, aby otrzymali Ducha Świętego. Na nikogo z nich bowiem jeszcze nie zstąpił, byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa [Dz 8,14-16]. Następnie, zanurzenia w Duchu Świętym dostąpili domownicy Korneliusza w Cezarei. Piotr jeszcze mówił o tych sprawach, a Duch Święty już zstąpił na wszystkich słuchających jego mowy. Zaskoczyło to tych wszystkich wierzących, którzy należeli do obrzezanych i przybyli z Piotrem, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego. Słyszeli ich bowiem, jak mówili językami i wywyższali Boga. Wtedy odezwał się Piotr: Czy ktoś może odmówić wody, aby ochrzcić tych, którzy otrzymali Ducha Świętego, podobnie jak my? [Dz 10,44-47]. Nie inaczej było w przypadku dwunastu uczniów w Efezie, którzy uwierzyli w Jezusa. Paweł przeszedł obszary wyżynne i przybył do Efezu. Tam spotkał jakichś uczniów i zapytał: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? A oni mu na to: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. Zapytał więc: W jakim zatem chrzcie zostaliście zanurzeni? Odpowiedzieli: W chrzcie Jana. Wtedy Paweł wyjaśnił: Jan zanurzał w chrzcie opamiętania i powtarzał ludowi, że ma uwierzyć w Tego, który idzie za nim, to jest w Jezusa. Gdy to usłyszeli, przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa. A kiedy Paweł włożył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty, mówili też językami i prorokowali [Dz 19,1-6].

Troska apostołów, aby osoby, które uwierzyły, zostały nie tylko zanurzone w wodzie ale także zanurzone w Duchu Świętym – wskazuje, że chrzest w Duchu Świętym jest przeżyciem dla wszystkich wierzących w Jezusa. Obietnica ta bowiem odnosi się do was, do waszych dzieci oraz do wszystkich pozostających z dala, ilu ich tylko Pan, nasz Bóg, powoła [Dz 2,39]. Nawracając się do Boga, potrzebujemy otworzyć się na tę prawdę Słowa Bożego i szczerze pragnąć chrztu w Duchu Świętym. Dlaczego? Po pierwsze, aby cieszyć się codziennym kierownictwem Ducha, bo wszyscy, których prowadzi Duch Boży, są dziećmi Boga [Rz 8,14]. Kto zaś nie ma Ducha Chrystusa, ten do Niego nie należy [Rz 8,9]. Po drugie, aby mieć pewność, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Bóg posłał do waszych serc Ducha swego Syna, który woła: Abba, Ojcze! [Ga 4,6]. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by ponownie żyć w zastraszeniu, lecz Ducha usynowienia, w którym wołamy: Abba, Ojcze! Ten właśnie Duch świadczy wraz z naszym duchem, że jesteśmy dziećmi Boga [Rz 8,15-16]. Po trzecie, wielką korzyścią z napełnienia Duchem Świętym jest możliwość modlitwy w Duchu. Podobnie Duch wspiera nas w naszej słabości. Kiedy nie wiemy, o co się modlić, jak należy, sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach [Rz 8,26]. Jednym z aspektów modlitwy w Duchu jest dar obcych języków, dany wierzącym ku ich osobistemu zbudowaniu. Bo kto mówi nieznanym językiem, zwraca się nie do ludzi, lecz do Boga. Nikt go nie rozumie, a on pod wpływem Ducha wypowiada rzeczy, które pozostają tajemnicą. (…) Kto mówi językiem, buduje sam siebie… [1Ko 14,2-4]. Niewątpliwą korzyścią zanurzenia w Duchu Świętym jest panowanie nad żądzami ciała oraz wydawanie owocu Ducha. Podkreślam natomiast: Żyjcie w Duchu, a na pewno pokonacie żądzę ciała [Ga 5,16]. Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, powściągliwość [Ga 5,22-23]. Po piąte, ochrzczeni w Duchu Świętym zyskujemy zdolność i odwagę do składania świadectwa o Jezusie. Tak się stało w Jerozolimie z bojaźliwymi wcześniej uczniami Jezusa. Świadczy o tym zachowanie Piotra w święto Pięćdziesiątnicy oraz ich reakcja na pierwsze prześladowania. Gdy skończyli modlitwę, zatrzęsło się miejsce, na którym się zebrali. Wszyscy też zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili Słowo Boże z przekonaniem i odwagą [Dz 4,31].

Świadomość tak wielu korzyści wynikających z zanurzenia w Duchu Świętym sprawia, że rozbudza się w nas pragnienie tego przeżycia. A właśnie pragnienie Ducha chce w nas zobaczyć PAN, zanim nas w Duchu zanurzy. A w ostatnim, wielkim dniu święta Jezus stanął i głośno zawołał: Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do Mnie i pije. Kto wierzy we Mnie, jak głosi Pismo, z jego wnętrza popłyną rzeki wody żywej. To zaś powiedział o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w Niego uwierzyli [Jn 7,37-39]. Widząc pragnienie, On was będzie chrzcił, zanurzając w Duchu Świętym i ogniu [Łk 3,16], zapowiedział Jan Chrzciciel. Właśnie dlatego też piszę ten artykuł. Chodzi o to, abyśmy zapragnęli tego przeżycia i chętnie Panu dali się zanurzyć w Duchu Świętym.

Biblia poucza, że nie wszyscy w środowisku chrześcijańskim są jednakowo pełni Ducha Świętego. Nowo nawróceni w Samarii, chociaż uwierzyli w Jezusa i zostali ochrzczeni w wodzie, nie byli jeszcze napełnieni Duchem Świętym. Uczniowie z Efezu nawet nie wiedzieli, że jest Duch Święty. W celu powołania braci do posługi przy stołach w pierwszym zborze w Jerozolimie trzeba było znaleźć siedmiu mężczyzn cieszących się powszechnym uznaniem, pełnych Ducha i mądrości [Dz 6,3], co znaczy, że nie wszyscy tam byli pełni Ducha. Podobnie było w zborze korynckim. Ja też, bracia, nie mogłem mówić do was jak do ludzi duchowych. Mówiłem jak do cielesnych, jak do niemowląt w Chrystusie. Podawałem wam mleko, a nie pokarm stały, bo nie mogliście go przyjąć. Teraz również nie możecie, gdyż pozostajecie cieleśni. Cóż, skoro jest wśród was zazdrość, dochodzi do kłótni, to czy nie jesteście cieleśni i nie postępujecie po ludzku? [1Ko 3,1-3]. Apostołowie Chrystusa powtarzali, że w czasach ostatecznych pojawią się szydercy, skupieni na własnych bezbożnych pragnieniach. Będą to ludzie wywołujący rozłamy, zmysłowi, nie mający Ducha [Jd 1,18-19]. Skąd więc pomysł, że dzisiaj Ducha Świętego otrzymuje się automatycznie wraz z chwilą nawrócenia i że wszyscy Go posiadają?

Przyjmując pogląd, że jednakowo wszyscy chrześcijanie mają Ducha Świętego nie tylko wprowadzamy swego rodzaju duchową dezorientację ale nawet przez to możemy kogoś narazić na jakieś fiasko. Przekonywanie człowieka, że coś jest w jego posiadaniu i w zasięgu jego możliwości, podczas gdy tak nie jest, może i w danej chwili pozytywnie go nastroi, lecz grozi niebezpieczeństwem. Wmawiając dziewczynie, że jest zakochana, podczas, gdy nie jest, można wmanewrować ją w związek małżeński, który stanie się dla niej udręką. Mówienie nastolatkowi, że potrafi wpław pokonać nurt rzeki może skończyć się tragedią jego utonięcia. Podobnie bywa w sprawach duchowych. Lepiej nie wmawiać komuś, że ma Ducha Świętego, jeżeli Go nie ma. Będzie dla niego bezpieczniej zaczekać aż zostanie zanurzony w Duchu Świętym, aniżeli rzucać się w wir służby bez tego przeżycia. Otrzymacie moc Ducha Świętego, kiedy na was zstąpi, i będziecie Mi świadkami [Dz 1,8] – powstrzymał Jezus swoich uczniów przed natychmiastowym wyruszaniem na misję. Każdy osobiście potrzebuje dać się zanurzyć w Duchu Świętym i uzyskać wewnętrzne świadectwo tego przeżycia. Wtedy może ruszać do działania i pełnić wolę Bożą. Zbyt wielu chrześcijan zaczęło działać w oparciu o własne siły, wykształcenie bądź doświadczenie, co równie szybko jak się zaczęło tak też się skończyło. 

Znane życzenie apostolskie głosi: Niech łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i wspólny udział w Duchu Świętym nadają bieg waszemu życiu [2Ko 13,13]. Tak. Chrzest w Duchu Świętym nadaje naszemu chrześcijaństwu niezwykłej jakości i atmosfery. Dzięki Duchowi życie staje się prawdziwą przygodą! Zanurzeni w społeczności Ducha Świętego nie musimy się zamartwiać, co, gdzie, jak i kiedy powiemy lub zrobimy. Dwadzieścia cztery godziny na dobę mamy Opiekuna, Doradcę, Przewodnika i Adwokata w osobie Ducha! A gdy wasi zdrajcy będą was prowadzić, nie martwcie się zawczasu, co macie powiedzieć. Mówcie to, co dane wam będzie w tej godzinie. Gdyż nie wy będziecie przemawiać, lecz Duch Święty [Mk 13,11]. Zanurzeni w społeczności Ducha Świętego także już nie przejmujemy się ludzkimi sądami i opiniami. Człowiek zmysłowy nie przyjmuje spraw Ducha Bożego. Są one dla niego głupstwem, nie jest w stanie ich pojąć, gdyż trzeba je duchowo rozsądzać. Człowiek duchowy natomiast rozsądza wszystko, sam jednak pozostaje poza ocenami [1Ko 2,14-15]. Wielu dzisiejszych chrześcijan cechuje się niestabilnością. Szybko się zniechęcają. Zmieniają poglądy i przynależność kościelną a nawet zupełnie tracą wiarę. Będąc zanurzeni w społeczności Ducha Świętego jesteśmy zdolni wytrwać w nauce apostolskiej i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach [Dz 2,42].. Miej za wzór zdrowe nauki, jakieś ode mnie słyszał, w wierze i miłości, którą mamy w Chrystusie Jezusie. Strzeż tego cennego dobra z pomocą Ducha Świętego, który w nas mieszka [2Tm 1,13-14 BPzn].

Syn Boży, Jezus Chrystus, który odpuścił nam nasze grzechy, usprawiedliwił nas i obdarował życiem wiecznym, chce także nas zanurzyć w Duchu Świętym! Są ludzie, którzy z różnych powodów się przed tym wzbraniają. Na przykład przyjmują naukę, że już od chwili nawrócenia są napełnieni Duchem Świętym i uparcie trwają w tym przekonaniu, chociaż praktyka ich życia wcale im tego nie potwierdza. Inni unikają chrztu w Duchu bojąc się utraty niezależności. Jeszcze inni wolą żyć zgodnie z duchem czasu i dlatego nie zabiegają o zażyłość z Duchem Świętym. Każdy ma prawo do własnych poglądów w tej kwestii. Nas wszakże zachęcam, abyśmy – mając świadomość, jak wielkie dobrodziejstwo tkwi w przyobiecanym nam Duchu Świętym - koniecznie dali się w Nim zanurzyć!

Dwieście miejsc - kilka myśli

"Sługa Słowa Bożego" - przypinka wykonana dla mnie
przez naszą przyjaciółkę, Anię, w początkowych latach mojej służby

W sezonie motocyklowym 2025 zakończyłem rozpoczęty ubiegłego lata projekt zaglądania do miejsc, w których w ciągu minionych czterdziestu pięciu lat chociaż jeden raz dane mi było dzielić się Słowem Bożym. Realizując ten pomysł zajrzałem łącznie do dwustu lokalizacji. W niektórych, takich jak kilka gdańskich adresów, ale też Piątków, Krosno, Gorzów Wielkopolski czy Rzeszów – nauczałem Słowa Bożego całymi latami. Regularnie, w dawniejszych latach - zazwyczaj dwukrotnie każdego tygodnia - stawałem przed miejscowym zborem i przekazywałem ewangelię Chrystusową. Dzisiaj wyraźniej widzę jak wiele łaski okazał mi w tym Bóg, bo przez całe dekady nie brakowało mi ani tematów, ani chęci do służby Słowem. Większość adresów na mojej liście, to wspólnoty ewangelikalne, w których posługiwałem zaledwie kilkakrotnie, a nawet tylko jednorazowo. Niemało było przy tym wystąpień okolicznościowych, z dala od budynków kościelnych. 

Gdy przemierzałem Polskę wzdłuż i wszerz, z oczywistych powodów w niektórych miejscowościach ogarniała  mnie nostalgia. Nie ma tam już ludzi, z którymi dobrze się znaliśmy i rozumieliśmy. Do wieczności odeszli pastorzy, tacy jak np. Zygmunt Majewski ze Szczytna, Marek Pyra z Hrubieszowa czy Mieczysław Ziomko ze Stargardu. Zbory te nadal istnieją i mają się dobrze, lecz w moim sercu odczuwam tęsknotę za wspomnianymi braćmi. W większości odwiedzonych miejsc miałem radość, że zbory nadal istnieją i działają. Potwierdza to prawdę, że powołanie wspólnoty chrześcijańskiej w danej miejscowości nie ma charakteru działalności sezonowej. Chrystus Pan chce być na ziemi czczony wiernie i systematycznie aż do dnia Jego powtórnego przyjścia. Gdy więc jakiś zbór powstaje zgodnie z wolą Bożą, może liczyć na wsparcie Ducha Świętego i nie musi martwić się tym, że któregoś dnia zniknie z mapy. Muszę tu jednak dodać, że w kilku miejscach nastąpiły tak daleko idące zmiany, że już nie mógłbym razem z tymi braćmi zasiąść do stołu. Jeśli ktoś przychodzi do was, a nie przynosi właściwej nauki, tego nie przyjmujcie do domu ani nie nawiązujcie z nim bliższych stosunków! Kto spoufala się z taką osobą, uczestniczy w jej złych czynach [2Jn 1,10-11].

Po zajrzeniu do dwustu miejsc z czasów mojej czterdziestopięcioletniej posługi Słowem, na nowo wypełniła mnie wdzięczność dla Boga za otwarte drzwi do dzielenia się ewangelią w tak wielu różnych miejscach i okolicznościach. Nie byłem i nie jestem kaznodzieją, którego łatwo się słucha. Możliwe, że dlatego w niektórych zborach byłem tylko jeden raz. Czasem słyszałem, że moje kazania stawiają zbyt wiele wymagań, podczas gdy ludzie woleliby posłuchać czegoś milszego. Nieraz zadawano mi też pytanie, dlaczego nie zapraszam ludzi do przodu i nie wzywam ich do publicznych deklaracji?  Otóż unikam tego świadomie, bo jestem zdania, że lepiej jest, aby człowiek pod wpływem głoszonego Słowa Bożego podejmował decyzję o zmianie życia i naśladowaniu Jezusa bez emocjonalnej presji wywoływanej w zgromadzeniu. Dodam też, że służąc Słowem zawsze miałem na uwadze to, aby mówić prawdę o Jezusie, podobnie jak to jest powiedziane o Janie Chrzcicielu. Jan wprawdzie żadnego cudu nie uczynił, ale wszystko, cokolwiek Jan o nim powiedział, było prawdą [Jn 10,41]. 

Podsumowując czterdziestopięcioletnią służbę Słowa, mam w sercu wdzięczność Bogu za moich najbliższych, za żonę i dzieci. Jeżdżąc po różnych zakątkach kraju, odświeżałem sobie w pamięci rozmaite sceny i sytuacje z życia rodzinnego. Bywało, że Gabrysia i dzieci towarzyszyli mi w kaznodziejskich wyjazdach lecz najczęściej zostawali w domu i pełnili niedzielne obowiązki w naszym zborze. Ich poparcie, wyrozumiałość i błogosławieństwo dodawało mi skrzydeł. Gabrysia nadal wiernie mnie wspiera i na całego jest zaangażowana w życie zboru. Katarzyna jest żoną pastora i z dumą obserwuję tę pracującą zawodowo matkę czwórki dzieci, jak wiele wnosi w życie wspólnoty ZIARNO NADZIEI w Lęborku. Tomasz jest w Centrum Chrześcijańskim NOWE ŻYCIE pastorem pomocniczym i zastępuje mnie już prawie we wszystkich bieżących obowiązkach. Jedynie Agnieszka, daleko za oceanem, nie jest zaangażowana w służbę. Regularnie zaś – jako członek założyciel CCNŻ - zdalnie uczestniczy w naszych nabożeństwach, dzięki czemu nie tylko dzielimy się naszą wiarą w Pana Jezusa ale też omawiamy razem to, co dzieje się w zborze. Bardzo dziękuję Bogu za Gabrielę, Agnieszkę, Katarzynę i Tomasza, że byli i są ze mną na drodze wiary w Chrystusa, poniekąd budując tym samym moją wiarygodność w służbie Słowa.

Wkrótce, jeśli Bóg pozwoli, przejdę na emeryturę. Moją dotychczasową odpowiedzialność za posługę Słowem Bożym w Centrum Chrześcijańskim NOWE ŻYCIE przejmie mój następca. Oczywiście - jeśli PAN zechce, nadal - w miarę potrzeb i możliwości - będę gotowy pojawiać się za gdańską kazalnicą, lecz z pewnością stanę się bardziej dyspozycyjny w wyjazdowej posłudze Słowa. Od dawna noszę w sercu zamiar usługiwania rozsianym po kraju niewielkim zborom ewangelicznym. Istnieje wiele wspólnot trzydziesto-, dwudziesto-, a nawet kilkunastoosobowych, do których nie zaglądają mówcy konferencyjni ani pastorzy dużych zborów. Duszpasterze tych społeczności, niedziela po niedzieli, wiernie karmią Słowem Bożym miejscowe grono chrześcijan i z pewnością przydałaby się im jakaś niedziela wytchnienia. Być może niektórzy z nich zechcą skorzystać z mojej gotowości i zaproszą mnie do wykładu na wybrany przez nich temat albo do wygłoszenia niedzielnego kazania. Pożyjemy, zobaczymy. W każdym razie taką gotowość zgłaszam na czasy mojej emerytury.

Kończąc, chcę wyrazić wdzięczność Bogu za motocykl, który w sezonie letnim 2024 i 2025 niezawodnie zawiózł mnie do wszystkich dwustu miejsc, gdzie dawnej posługiwałem Słowem. Jestem przy tym wdzięczny Tomaszowi Lipertowi za jego troskę o moją XJ6 w salonie motocyklowym MOTO MOTION. Dzięki jego mechanikom jeździłem po Polsce zadbanym motorkiem i miałem naprawdę sporą frajdę. Pozdrawiam wszystkich motocyklistów. LwG :) 

A oto pełna lista odwiedzonych miejsc i opisy wyjazdów, przy czym pierwszy link odsyła do opisów na blogu, a drugi do wspomnieniowych zdjęć na FB

001. Gdańsk. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór RADOŚĆ
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 1.
Odwiedzam miejsca mojej posługi Słowem - trip... - Marian Biernacki | Facebook

002. Gdynia. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór KOINONIA
003. Gdynia. Kościół Chrystusowy
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 2.
Odwiedzam miejsca posługi Słowem - trip 2. 2.... - Marian Biernacki | Facebook

004. Wejherowo. Kościół Zbawiciela
005. Hel
006. Izbica
007. Słupsk. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór Serce Miasta
008. Lębork. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór ZIARNO NADZIEI
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 3.
Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 3.... - Marian Biernacki | Facebook

009. Kościerzyna. Kościół Pana Jezusa Chrystusa
010. Bytów. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór NOWE ŻYCIE
011. Miastko. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór NOWE PRZYMIERZE
012. Wiele
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 4.
Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 4. W... - Marian Biernacki | Facebook

013. Kartuzy
014. Starogard Gdański
015. Tczew. Kościół Zielonoświątkowy
016. Kwidzyn. Kościół Zielonoświątkowy
017. Malbork. Kościół Zielonoświątkowy
018. Nowy Staw
019. Nowy Dwór Gdański
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 5.
Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 5 Tym... - Marian Biernacki | Facebook

020. Świecie n. Wisłą
021. Toruń. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
022. Włocławek. Kościół Zielonoświątkowy
023. Inowrocław. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
024. Inowrocław. Kościół Droga
025. Bydgoszcz. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór BETEL
026. Więcbork
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 6.
Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 6... - Marian Biernacki | Facebook

027. Koszalin. Kościół Baptystów
028. Kołobrzeg. Kościół Chrystusowy
029. Dziwnówek
030. Międzyzdroje. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
031. Świnoujście. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
032. Świnoujście. Kościół Baptystów
033. Nowogard. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
034. Szczecin. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór BETEZDA
035. Police. Kościół Zielonoświątkowy
036. Szczecin. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan. Społeczność POGODNO
037. Szczecin. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór BETANIA
038. Gryfino. Kościół Zielonoświątkowy
039. Ognica
040. Pyrzyce. Kościół Zielonoświątkowy
041. Barlinek 
042. Stargard. Kościół Zielonoświątkowy
043. Połczyn Zdrój. Kościół Chrystusowy
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 7.
Odwiedzam miejsca mojej posługi Słowem - trip... - Marian Biernacki | Facebook

044. Elbląg. Kościół Zielonoświątkowy
045. Elbląg. Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej
046. Ostróda. Kościół Baptystów
047. Ostróda. OSTRÓDA CAMP
048. Ostróda. Kościół Chrystusowy
049. Iława. Kościół Zielonoświątkowy
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 8.
Odwiedzam miejsca mojej posługi Słowem - trip... - Marian Biernacki | Facebook

050. Frombork. Kościół Zielonoświątkowy
051. Bartoszyce. Kościół Baptystów
052. Kętrzyn. Kościół Baptystów
053. Węgorzewo
054. Gołdap. Kościół Zielonoświątkowy
055. Suwałki. Kościół Zielonoświątkowy
056. Rajgród
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 9
Odwiedzam miejsca mojej posługi Słowem - trip 9... - Marian Biernacki | Facebook

057. Ełk. Kościół Zielonoświątkowy
058. Stare Juchy
059. Giżycko. Kościół Zielonoświątkowy
060. Mikołajki. Kościół Zielonoświątkowy
061. Mikołajki. AGAPE 
062. Mrągowo
063. Biskupiec. Kościół Zielonoświątkowy
064. Szczytno. Kościół Zielonoświątkowy
065. Olsztyn. Kościół Chrystusowy
066. Olsztyn. Kościół Zielonoświątkowy
067. Kretowiny k. Morąga
068. Mikoszewo
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 10
Odwiedzam miejsca mojej posługi Słowem - trip... - Marian Biernacki | Facebook

069. Dymin
070. Szczecinek. Kościół Zielonoświątkowy
071. Borne Sulinowo
072. Wałcz. Kościół Zielonoświątkowy
073. Piła. Kościół Zielonoświątkowy
074. Szamocin
075. Marylin
076. Gorzów Wielkopolski. Kościół Zielonoświątkowy
077. Gorzów Wielkopolski. Kościół Baptystów
078. Kostrzyn n. Odrą. Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 11.
Odwiedzam miejsca mojej posługi Słowem - trip... - Marian Biernacki | Facebook

079. Skwierzyna
080. Świebodzin. Kościół Zielonoświątkowy
081. Poznań. Zbór Ewangeliczny AGAPE
082. Poznań. Kościół Zielonoświątkowy
083. Poznań. Kościół Baptystów. Zbór K5N
084. Gniezno. Kościół Baptystów
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 12
Odwiedzam miejsca mojej posługi Słowem - trip... - Marian Biernacki | Facebook

085. Bielsk Podlaski. Kościół Chrystusowy
086. Narewka. Ośrodek Baptystów
087. Hajnówka. Kościół Zielonoświątkowy
088. Dubicze Cerkiewne. Kościół Zielonoświątkowy
089. Terespol. Kościół Zielonoświątkowy
090. Włodawa. Kościół Zielonoświątkowy
091. Rudka. Kościół Baptystów
092. Hniszów. Kościół Zielonoświątkowy
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 13
Odwiedzam miejsca mojej posługi Słowem - trip... - Marian Biernacki | Facebook

093. Sawin
094. Chełm. Kościół Zielonoświątkowy
095. Białopole. Kościół Zielonoświątkowy
096. Hrubieszów. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
097. Tomaszów Lubelski. Kościół Zielonoświątkowy
098. Narol
099. Zamość. Kościół Zielonoświątkowy
100. Lublin. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór OAZA
101. Lublin. Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej
102. Biała Podlaska. Kościół Chrystusowy
103. Międzyrzec Podlaski. Kościół Zielonoświątkowy
104. Siedlce. Kościół Zielonoświątkowy
105. Ciechanów. Kościół Chrystusowy
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 14
Odwiedzam miejsca mojej posługi Słowem - trip... - Marian Biernacki | Facebook

106. Żyrardów. Kościół Baptystów
107. Warszawa. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór na Woli
108. Warszawa. Kościół Chrystusowy. Zbór na Puławskiej
109. Warszawa. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
110. Warszawa. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór Stołeczny
111. Warszawa. Biblijny Kościół Baptystyczny
112. Warszawa. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór NOWE ŻYCIE
113. Warszawa. WSTS
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 15
Odwiedziny miejsc mojej posługi Słowem - trip... - Marian Biernacki | Facebook

114. Sławutowo k. Pucka
Sławutowo. Pałac Below. Dzisiaj zaliczyłem 114.... - Marian Biernacki | Facebook

115. Lidzbark. Kościół Chrystusowy
Odwiedzam miejsca mojej posługi Słowem Bożym w... - Marian Biernacki | Facebook

116. Zaniemyśl k. Poznania
117. Jarocin. Kościół Zielonoświątkowy
118. Leszno. Kościół Zielonoświątkowy
119. Polkowice. Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 18
Trip 18. "Wybierzmy się w drogę i odwiedźmy... - Marian Biernacki | Facebook

120. Bytom Odrzański. Kościół Zielonoświątkowy
121. Nowa Sól. Kościół Zielonoświątkowy
122. Zielona Góra. Kościół Zielonoświątkowy
123. Gubin. Kościół Zielonoświątkowy
124. Bolesławiec. Kościół Zielonoświątkowy
125. Lwówek Śląski. Kościół Zielonoświątkowy
126. Lwówek Śląski. Zamek Płakowice
127. Janowice Wielkie. Kościół Zielonoświątkowy
128. Sobótka. Kościół Zielonoświątkowy
129. Wrocław. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór na Miłej
130. Brzeg. Kościół Zielonoświątkowy
131. Nysa. Kościół Zielonoświątkowy
132. Czarkowice k. Nysy
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 19
Trip 19. Na motocyklowej trasie odwiedzin... - Marian Biernacki | Facebook

133. Głubczyce. Kościół Zielonoświątkowy
134. Turek. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
135. Płock. Kościół Chrystusowy
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 20
Trip 20. W ramach dwudziestego wyjazdu... - Marian Biernacki | Facebook

136. Sulęczyno
136. Sulęczyno. Robiąc weekendową przerwę w... - Marian Biernacki | Facebook

137. Gdańsk. Kościół Baptystów. I Zbór
138. Gdynia. Ewangeliczny Zbór Jordan
139. Sopot. Kościół Baptystów
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 21
Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 21.... - Marian Biernacki | Facebook

140. Skierniewice
141. Borki n. Zalewem Sulejowskim
142. Zakościele
143. Spała
144. Łódź. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór IMMANUEL
145. Łódź. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan. Zbór WODA ŻYCIA
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 22
Odwiedzam miejsca posługi Słowem - trip 22.... - Marian Biernacki | Facebook

146. Radomsko. Kościół Zielonoświątkowy
147. Chorzów. Kościół Wolnych Chrześcijan
148. Palowice. Kościół Wolnych Chrześcijan
149. Tychy. Kościół Zielonoświątkowy
150. Jaworzno. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór BETEL
151. Pszczyna. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
152. Jastrzębie Zdrój. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
153. Bielsko Biała. Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa
154. Bielsko Biała. Kościół Wolnych Chrześcijan
155. Cieszyn. Kościół Zielonoświątkowy
156. Ustroń. Kościół Zielonoświątkowy
157. Wisła. Osiedle Wróblonki
158. Wisła. Ośrodek Tymoteusz
159. Wisła. Nowa Osada. Kościół Zielonoświątkowy
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 23
Czternaście kolejnych miejsc - trip 23. W... - Marian Biernacki | Facebook

160. Nowy Targ. Kościół Zielonoświątkowy
161. Nowy Sącz. Kościół Zielonoświątkowy
162. Czchów
163. Skawina. Kościół Zielonoświątkowy
164. Kraków. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór BETLEJEM
165. Kraków. Kościół Metodystów
166. Kraków. Kinoteatr ZWIĄZKOWIEC
167. Kraków Nowa Huta. Kościół Zielonoświątkowy
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 24
Zaglądam do miejsc dawnej posługi Słowem - trip... - Marian Biernacki | Facebook

168. Radom. Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej
169. Rzemień k. Mielca
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 25
Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 25.... - Marian Biernacki | Facebook

170. Podgrodzie k. Dębicy
171. Dębica. Kościół Zielonoświątkowy
172. Broniszów
173. Rzeszów. Kościół Zielonoświątkowy. Zbór EMAUS
174. Dynów
175. Pułanki
176. Markuszowa
177. Korczyna k. Krosna
178. Krosno. Kościół Zielonoświątkowy
179. Puławy Górne. Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa
180. Wisłoczek. Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa
181. Wola Sękowa
182. Wola Piotrowa. Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa
183. Czarna Górna. Ośrodek EWZ
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 26
Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 26 Po... - Marian Biernacki | Facebook

184. Brzeżawa. Kościół Zielonoświątkowy
185. Brylińce. Kościół Zielonoświątkowy
186. Przemyśl. Kościół Zielonoświątkowy
187. Hermanowice
188. Jarosław. Kościół Zielonoświątkowy
189. Stalowa Wola. Kościół Zielonoświątkowy
190. Tarnobrzeg. Kościół Zielonoświątkowy
191. Kraśnik
192. Dęblin. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
193. Piątków. Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 27
Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 27.... - Marian Biernacki | Facebook

194. Grabówek gm. Tuplice
195. Karłowice. ZIELONA NIWA
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 28
Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 28.... - Marian Biernacki | Facebook

196. Gdańsk. Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa
197. Gdańsk Zaspa. I siedziba Centrum Chrześcijańskiego NOWE ŻYCIE
198. Gdańsk Wrzeszcz. II siedziba Centrum Chrześcijańskiego NOWE ŻYCIE
199. Gdańsk Oliwa. III siedziba Centrum Chrześcijańskiego NOWE ŻYCIE
200. Gdańsk Olszynka. Kościół Zielonoświątkowy. Centrum Chrześcijańskie NOWE ŻYCIE
Dzisiaj w świetle Biblii: Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 29
Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 29... - Marian Biernacki | Facebook

Odwiedziny miejsc posługi Słowem - trip 29

Podobnie jak pierwszy, tak też ostatni mój motocyklowy wypad w ramach zaglądania do miejsc, gdzie w latach: 1979 - 2024 zdarzyło mię nauczać Słowa Bożego, odbyłem na terenie samego Gdańska. Tutaj bowiem znajduje się najwięcej takich miejsc, gdzie regularnie, całymi latami pełniłem posługę Słowa. Trzydzieści lat temu wraz z kilkoma braćmi stanąłem na czele nowej wspólnoty zielonoświątkowej w naszym mieście, powołanej decyzją Rady Starszych jedynego wówczas zboru Kościoła Zielonoświątkowego w Gdańsku. Od wiosny 1996 roku zbór Centrum Chrześcijańskie NOWE ŻYCIE stał się dla mnie podstawowym miejsce posługi, a że przez pierwszych siedemnaście lat zgromadzaliśmy się w kilku wynajmowanych lokalach, postanowiłem na koniec zajrzeć i do tych miejsc. Najpierw jednak chcę wspomnieć jeszcze inną posługę w Gdańsku. 

196. Gdańsk. Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa

Raz jeden głosiłem Słowo Boże w tym budynku przy ul. Korzeniowskiego 1 w gdańskim Brzeźnie. 24 lipca 2010 roku na zaproszenie pastora Henryka Wojciechowskiego usłużyłem kazaniem okolicznościowym w domu modlitwy Chrześcijańskiej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Brzeźnie, a następnie udaliśmy się na pobliską plażę, gdzie miałem przywilej ochrzcić w morzu jedną z nowo nawróconych kobiet. Miało to miejsce w dość trudnym czasie dla tej społeczności. Niedługo potem zbór został zmuszony do opuszczenia wynajmowanego lokalu. 

Obecnie wspólnota, na której czele stoi brat Henryk, przynależy do Kościoła Chrześcijan Wiary Ewangelicznej i zgromadza się w Brzeźnie przy ul. Dworskiej 27

197. Gdańsk Zaspa. I siedziba Centrum Chrześcijańskiego NOWE ŻYCIE 

Wiosną 1996 roku nowo powstały w Gdańsku zbór Kościoła Zielonoświątkowego, utworzony przez kilkudziesięcioosobową grupę chrześcijan, rozpoczął swoje zgromadzenia w części tego obiektu na gdańskiej Zaspie przy Alei Jana Pawła II nr 7. Wynajęliśmy ten lokal od Spółdzielni Mieszkaniowej ROZSTAJE i to miejsce na następne 6 lat stało się dla mnie polem regularnej służby Słowa. Każdego tygodnia odbywały się tutaj trzy nabożeństwa, a przez 4 lata w każdą niedzielę organizowaliśmy dwa nabożeństwa, jedno po drugim, z takim samym kazaniem Słowa Bożego. Wygłosiłem tutaj setki kazań i wykładów, przez cały czas poszukując dla zboru przestronniejszej siedziby. Dlatego w 2002 roku trafiliśmy do dawnego kina ZNICZ.

198. Gdańsk Wrzeszcz. II siedziba Centrum Chrześcijańskiego NOWE ŻYCIE

Wynajęcie w całości tak dużego obiektu w Gdańsku było dla nas w tamtych latach prawdziwym cudem. Dyrektor ds. finansowych spółki Neptun Film, z którym negocjowałem warunki wynajmu, dziwił się sam sobie, że zgodził się na tak korzystną dla nas kwotę. Przez ponad 9 kolejnych lat ten - przerobiony po wojnie na kino - garnizonowy kościół ewangelicki przy ul. Szymanowskiego 12 był dla mnie miejscem nauczania Słowa Bożego. Starałem się, aby z nowej kazalnicy, z której korzystam do dzisiaj, w tym dawnym kościele św. Pawła każdego tygodnia rozbrzmiewała zdrowa nauka ewangelii Chrystusowej. Wielka sala zgromadzeń pozwalała też na organizowanie wspólnych nabożeństw gdańskich zborów, a także koncertów i rozmaitych konferencji.

Użytkowanego przez Centrum Chrześcijańskie NOWE ŻYCIE obiektu przy ul. Szymanowskiego 12 już nie ma. Został wyburzony wiosną 2013 roku i w jego miejsce spółka Capital Park postawiła budynek mieszkalny.

199. Gdańsk Oliwa. III siedziba Centrum Chrześcijańskiego NOWE ŻYCIE

Lokal przy ul. Droszyńskiego 28, tuż przy dworcu kolejowym w Oliwie, stał się przejściową siedzibą Centrum Chrześcijańskiego NOWE ŻYCIE w grudniu 2011 roku, gdy się okazało, że nowy właściciel byłego kina, spółka Capital Park, wdraża plan inwestycyjny, uniemożliwiający nam nabycie go na własność. Tutaj, w niewielkiej - często niedogrzanej - sali na piętrze, przez 2,5 roku głosiłem Słowo Boże, czyniąc intensywne starania o własny lokal dla zboru. 

200. Gdańsk Olszynka. Centrum Chrześcijańskie NOWE ŻYCIE

Zabytkowy zespół dworsko-parkowy Gdańsk Olszynka oficjalnie stał się siedzibą Centrum Chrześcijańskiego NOWE ŻYCIE w dniu 1 stycznia 2014 roku, a 4 maja, podczas pierwszego nabożeństwa na Olszynce, w prowizorycznej kaplicy namiotowej wygłosiłem tu pierwsze kazanie pt. "Wykorzystajmy dane nam możliwości". Od tego czasu, już przez jedenaście lat w tym domu modlitwy i Słowa Bożego troszczę się o strawę duchową dla braci i sióstr w Chrystusie. 

Tak kończy się zapoczątkowana ubiegłego lata moja motocyklowa przygoda z zaglądaniem do miejsc na terenie Polski, gdzie przez 4,5 dekady nauczałem Słowa Bożego. Wkrótce postaram się podsumować te wyjazdy i zamknąć odwiedziny wszystkich dwustu miejsc paroma wnioskami.

Zdjęcia z odwiedzonych dzisiaj miejsc