Nadszedł czas na twoją paschę!

Były kiedyś takie czasy, że potomkowie Abrahama 430 lat spędzili w Egipcie. Początkowo mieli się tam całkiem nieźle. Ze względu na Józefa dostali do dyspozycji najlepsze sprzęty i zamieszkali w najlepszej części kraju. Lecz potem, gdy nastał faraon, który osobiście nie znał Józefa, było już coraz gorzej. W końcu życie Izraelitów w Egipcie stało się nie do zniesienia. Egipcjanie zmuszali Izraelitów do ciężkich robót i uprzykrzali im życie uciążliwą robotą w glinie i przy cegłach i różną pracą na polu. Wszystkie te prace wykonywali pod przymusem [2Mo 1,13-14].

To bardzo dobra ilustracja grzesznego życia. Początkowo wydaje się ono całkiem przyjemne. Pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha życia to dla grzesznika szereg rozkosznych doznań. Z czasem jednak pojawia się dyskomfort, by ostatecznie przerodzić się w prawdziwą niewolę. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, każdy, kto grzeszy, jest niewolnikiem grzechu [Jn 8,34].

W ustalonym przez Boga czasie Izraelici zostali wyzwoleni z niewoli egipskiej. Napatrzyłem się na niedolę ludu mojego w Egipcie i słyszałem krzyk ich z powodu naganiaczy jego; znam cierpienie jego. Zstąpiłem przeto, by go wyrwać z mocy Egiptu i wyprowadzić go z tego kraju do ziemi żyznej i rozleglej, do ziemi opływającej w mleko i miód [2Mo 3,7-8]. Kulminacyjnym momentem powyższego planu Bożego była pascha. Krew baranka paschalnego widniejąca na drzwiach domostw izraelskich ocaliła ich od śmierci i tego samego dnia stali się wolni, by ruszyć ku Ziemi Obiecanej.

Zapoczątkowane w ten sposób nowe życie Izraelitów znalazło swój wyraz w spożywaniu przez nich niezakwaszonego pieczywa. A z ciasta, które wynieśli z Egiptu, napiekli niekwaszonych placków, gdyż nie zdążyło się zakwasić, zostali bowiem wypędzeni z Egiptu, a nie mogąc zwlekać nie przygotowali sobie zapasów [2Mo 12,39]. Tym obrazem Słowo Boże ilustruje też nowe życie chrześcijan wzywając: Usuńcie stary kwas, abyście się stali nowym zaczynem, ponieważ jesteście przaśni; albowiem na naszą wielkanoc jako baranek został ofiarowany Chrystus. Obchodźmy więc święto nie w starym kwasie ani w kwasie złości i przewrotności, lecz w przaśnikach szczerości i prawdy [1Ko 5,7-8]. Nowe życie z Jezusem - to wolność od kwasu grzesznego życia. Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe [2Ko 5,17].

Podobnie jak Izraelici mieli czas paschy tj. przejścia, tak i dla nas Bóg wyznacza specjalny dzień na przejście ze starego do nowego życia. Trwająca od lat niewola grzechu się kończy. Staje się to dokładnie w wyznaczonym przez Boga czasie. Sam Pan czuwa, aby wyprowadzić nas wreszcie z niewoli grzechu.

Hej! Czy nie nadszedł już czas i na twoją paschę?