Zmiksowani

Po włączeniu się wczoraj porannego budzika mojej żony mimowolnie zacząłem słuchać kończącej się wypowiedzi, gloryfikującej rzymskokatolicką eucharystię. Gdy ucichła, z głośnika popłynęła znana mi pieśń: "O, jakże kocham Twój, najświętszy Boże, dom. Ten żywy kościół z ludzkich dusz, zbawionych Twoją krwią". Tąpnęło mną tak, że w jednej chwili całkowicie się obudziłem! Ktoś w katolickiej audycji zmiksował niebiblijną naukę z ewangelicznym hymnem. Tak oto piękne słowa autorstwa Timothy Dwight'a, wnuka słynnego kaznodziei przebudzeniowego, Jonathan’a Edwards’a trafiły do jednego worka z bałwochwalstwem. Na Boga! Przecież nie o takim kościele pisał i śpiewał Dwight w 1800 roku w Ameryce.

Jak to wygląda w świetle Biblii? Chrystus Pan wskazał, że nowego życia nie należy łączyć ze starymi zwyczajami i obrzędami religijnymi. Nikt nie przyszywa łaty z nowego sukna do starej szaty, bo inaczej łata obrywa nowe od starego i rozdarcie staje się większe. Nikt też nie wlewa młodego wina do starych bukłaków, bo inaczej wino rozsadzi bukłaki, i wino i bukłaki zniszczeją. Lecz młode wino należy lać do nowych bukłaków [Mk 2,21-22]. Dlatego uczniowie Jezusa nie żyli wg kalendarza ówczesnych obrzędów i postów. Byli wolni od tradycji.

Prawdziwi chrześcijanie mają zapobiegać miksowaniu zdrowej nauki z ludzką religią i świeckim życiem. W jaki sposób? To proste: Nie chodźcie w obcym jarzmie z niewiernymi; bo co ma wspólnego sprawiedliwość z nieprawością albo jakaż społeczność między światłością a ciemnością? Albo jaka zgoda między Chrystusem a Belialem, albo co za dział ma wierzący z niewierzącym?Jakiż układ między świątynią Bożą a bałwanami? Myśmy bowiem świątynią Boga żywego, jak powiedział Bóg: Zamieszkam w nich i będę się przechadzał pośród nich, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim. Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego się nie dotykajcie; a ja przyjmę was i będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami, mówi Pan Wszechmogący [2Ko 6,14-18].

Od lat obserwuję ewangeliczne środowiska chrześcijańskie. Zaczynają w nich przeważać tendencje do bratania się ze światem i jego religią. W imię ewangelizacji wielu wierzących połączyło się z niewierzącymi do tego stopnia, że utracili tożsamość i woń Chrystusową. Naśladują świeckich artystów i gwiazdorów, mizdrzą się do polityki, stosują biznesowe socjotechniki. Wystarczy z większą nieco dozą refleksji popatrzeć na chrześcijańskie sceny, przysłuchać się naradom chrześcijańskich strategów i zobaczyć, czym żyją na co dzień.

Wbrew nauce Pisma Świętego wśród chrześcijan zapanowała wielka moda na miksowanie. Daje ono chwilowe poczucie sukcesu. Bądźmy jednak świadomi, że podczas, gdy ktoś na tym miksowaniu zyskuje, ktoś inny ponosi duchową stratę. Wiarołomni, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem to wrogość wobec Boga? Jeśli więc kto chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga  [Jk 4,4].

Panie, wiem z Biblii, że Ty zazdrośnie chcesz mieć tylko dla siebie ducha, któremu dałeś we mnie mieszkanie. Nie dam się zmiksować.