Ewangelia i kostka brukowa?

Trwają rozruchy na Ukrainie. Siły opozycyjne od kilku miesięcy protestują w Kijowie przeciwko złym metodom sprawowania władzy. Prezydent Ukrainy do tej pory specjalnie się tymi protestami nie przejmował. W tych dniach doszło jednak do konfrontacji siłowej. Próba usunięcia protestujących z Majdanu wywołała zamieszki i pociąga za sobą ofiary śmiertelne.

Jako chrześcijanin rozumiem wszelkie apele o powstrzymanie przemocy i jak najbardziej się pod nimi podpisuję. Zastanawiam się natomiast, czy słuszne jest, abym  utożsamiał się z tamtejszymi siłami opozycyjnymi? Czy jako chrześcijanin mogę popierać ludzi, którzy np. prowadzą już regularną rozbiórkę brukowanych ulic Kijowa, aby następnie ciskać kostką brukową w żywych milicjantów? Jak to wygląda w świetle Biblii?

Każdy człowiek niech się poddaje władzom zwierzchnim; bo nie ma władzy, jak tylko od Boga, a te, które są, przez Boga są ustanowione. Przeto kto się przeciwstawia władzy, przeciwstawia się Bożemu postanowieniu; a ci, którzy się przeciwstawiają, sami na siebie potępienie ściągają. Rządzący bowiem nie są postrachem dla tych, którzy pełnią dobre uczynki, lecz dla tych, którzy pełnią złe. Chcesz się nie bać władzy? Czyń dobrze, a będziesz miał od niej pochwałę; jest ona bowiem na służbie u Boga, tobie ku dobremu. Ale jeśli czynisz źle, bój się, bo nie na próżno miecz nosi, wszak jest sługą Boga, który odpłaca w gniewie temu, co czyni źle. Przeto trzeba jej się poddawać, nie tylko z obawy przed gniewem, lecz także ze względu na sumienie. Dlatego też i podatki płacicie, gdyż są sługami Bożymi po to, aby tego właśnie strzegli. Oddawajcie każdemu to, co mu się należy; komu podatek, podatek; komu cło, cło; komu bojaźń, bojaźń; komu cześć, cześć [Rz 13,1-7].

Abstrahując od wszelkich względów politycznych, bo chrześcijanin od polityki powinien trzymać się z daleka, należy stwierdzić, że Pismo Święte wzywa chrześcijan do podporządkowania się władzy zwierzchniej. Tylko w przypadku, gdy władza zabrania nam robić to, co Pan nam nakazał, albo żąda od nas zaparcia się wiary w Jezusa Chrystusa, winniśmy - z uwagi na posłuszeństwo wyższej  Instancji - odmówić jej posłuszeństwa. Taki przykład dali nam apostołowie. I przywoławszy ich, nakazali im, aby w ogóle nie mówili ani nie nauczali w imieniu Jezusa. Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli im i rzekli: Czy słuszna to rzecz w obliczu Boga raczej was słuchać aniżeli Boga, sami osądźcie [Dz 4,18-19]. Trzeba bardziej słuchać Boga, niż ludzi [Dz 5,29].

Proszę zauważyć, że nawet w czasach Imperium Rzymskiego Słowo Boże wzywało chrześcijan: Bądźcie poddani wszelkiemu ludzkiemu porządkowi ze względu na Pana, czy to królowi jako najwyższemu władcy, czy to namiestnikom, jako przezeń wysyłanym dla karania złoczyńców, a udzielania pochwały tym, którzy dobrze czynią [1Pt 2,13-14]. Ówczesna władza rzymska nie trzymała się chrześcijańskich wartości. Biblia jednak nie dała chrześcijanom zielonego światła dla buntu przeciwko takiej władzy i jej zwalczania.

Stąd moja konsternacja. Dziwię się tak jednoznacznym obstawaniem za ludźmi, którzy - oczywiście, nie wszyscy - wybijają szyby, podpalają samochody, wyrywają uliczną kostkę i rzucają nią w milicjantów. Rozumiem, że obecna władza nie podoba się znacznej części Ukraińców. Wybrali ją parę lat temu - o ile wiem - w demokratycznych wyborach, a teraz gwałtownie domagają się jej dymisji. Taki jest świat. Nic w nim na dłużej nie trzyma się kupy. Ciągły niepokój na świecie, wojny i wojny bez końca - głosi stara pieśń.

Prawdziwi chrześcijanie w takich wojnach nie uczestniczą. Jestem człowiekiem Biblii. Nie mogę inaczej. Będę się modlić.