Dzień Dobrych Uczynków

Jedna z ekologicznych fundacji od pięciu lat promuje w Polsce ideę Dnia Dobrych Uczynków. W tym roku takim dniem jest 19 maja. Zdaje się, że ta pozytywna inicjatywa wzbudziła już zainteresowanie w społeczeństwie. Coraz więcej można o tym usłyszeć i przeczytać, co jak najbardziej inspiruje też do działania.

Z biblijnego punktu widzenia zachęcanie do dobrych uczynków jest wspaniałą inicjatywą. Jest to nieodłączna cecha ludzi wierzących w Boga. „Prawdziwa to mowa i chcę, abyś przy tym obstawał, żeby ci, którzy uwierzyli w Boga, starali się celować w dobrych uczynkach. To jest dobre i użyteczne dla ludzi” [Tt 3,8]. Winniśmy uczyć się tego i rozwijać w sobie tę zdolność: „A niech się i nasi uczą celować w dobrych uczynkach, aby zaspokajać palące potrzeby, żeby nie byli bezużyteczni” [Tt 3,14].

Dobre uczynki nie są wszakże podstawą usprawiedliwienia i zbawienia ludzkiej duszy. Zbawienie jest darem łaski Bożej. Każdy chrześcijanin zobowiązany jest pełnić dobre uczynki, lecz nie w celu zapracowania sobie i zasłużenia na zbawienie! Dobre uczynki są po prostu owocem, zewnętrzną oznaką tego, że nastąpił cud odrodzenia duchowego i przyjęcie daru zbawienia. Bardzo dobrze wyjaśnia to Słowo Boże w Liście do Efezjan: „Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili” Ef 2,8–10].

Bardzo dobrze, że ludzie w naszym kraju są zachęcani do dobrych uczynków. Faktycznie, dla prawdziwych uczniów Jezusa jest to chleb powszedni. Każdego dnia Duch Święty pobudza w nas pragnienie pełnienia czynów zgodnych z naszym przeznaczeniem. Dobre uczynki nie otworzyły nam dostępu do zbawienia, ale idą za nami do wieczności i zadecydują o tym, jaka nagroda nas tam czeka. "Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe" [2Ko 5,10].