Czytając Ewangelię Marka napotykamy na następującą scenę: A uczniowie zapomnieli wziąć chlebów, mieli z sobą w łodzi tylko jeden bochenek. I nakazywał im, mówiąc: Baczcie i wystrzegajcie się kwasu faryzeuszów i kwasu Heroda. A oni rozmawiali między sobą o tym, że chleba nie mają. Zauważył to Jezus i rzekł do nich: O czym rozmawiacie, czy o tym, że chleba nie macie? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie? Czy serce wasze jest nieczułe? Macie oczy, a nie widzicie? Macie uszy, a nie słyszycie? I nie pamiętacie? Gdy łamałem pięć chlebów dla pięciu tysięcy, ile koszów pełnych resztek chleba zebraliście? Odpowiedzieli mu: Dwanaście. A ile koszów pełnych okruszyn zebraliście z siedmiu chlebów dla czterech tysięcy? Odpowiedzieli mu: Siedem. I rzekł im: Jeszcze nie rozumiecie? [Mk 8,14-21].
Uczniowie byli tak zaabsorbowani swoim zapominalstwem i brakiem chleba, tak dalece oddali się dyspucie na ten temat, że zupełnie im jakoś uleciało to, iż w łodzi był z nimi Syn Boży, który dopiero co nakarmił pięć tysięcy i cztery tysiące głodnych ludzi. Ich serca okazały się na to zupełnie nieczułe. Jeszczeż nie baczycie i nie zrozumiewacie? Jeszczeż macie serce swoje zdrętwiałe? - zapytał ich Pan [w przekładzie Biblii Gdańskiej]. Miał im coś bardzo ważnego do powiedzenia, co miało ukształtować w nich Jezusowy charakter i sposób myślenia. Lecz oni byli zajęci rozmową o braku chleba.
Nieczułość naszego serca zasmuca Pana. Jak wówczas Jezus chciał wykorzystać chwilę, że był sam na sam z uczniami i porozmawiać z nimi o sprawach wyższych, tak i dzisiaj chciałby w nas znaleźć partnerów do omawiania spraw związanych z Królestwem Bożym. A co przede wszystkim słyszy w naszych modlitwach? Że chleba nie mamy? Że nas coś boli? Że brakuje nam pieniędzy? Czy może jednak słyszy, że najpierw szukamy Królestwa Bożego..?
Całość tego rozważania w wersji video tutaj lub w wersji audio tutaj.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz