Nie przebieraj się!

Dziś w Polsce Dzień Spódnicy. Coraz mniej kobiet je nosi. Podobno aż 14% nie ma zamiaru nigdy jej założyć, a 40% tylko latem pozwala sobie na odsłonięcie nóg. Powodem jest wygoda. Spodnie pozwalają czuć się swobodnie i dobrze ukrywają wady figury. Poza tym nie trzeba się martwić oczkiem w rajstopach...

 W niektórych kręgach chrześcijańskich chodzenie kobiet w spodniach jest jednak co najmniej problematyczne. Kobieta nie będzie nosiła ubioru męskiego, a mężczyzna nie ubierze szaty kobiecej, gdyż obrzydliwością dla Pana jest każdy, kto to czyni [5Mo 22,5]. Oto przyczyna całego zamieszania. Problem bierze się z uproszczonego poglądu, że spódnica, to strój żeński, a spodnie, to strój męski.

 Dobrze jest wiedzieć, że aż do XIV wieku spódnice były odzieniem noszonym zarówno przez panie, jak i przez panów. Dopiero w czasach nowożytnych stały się atrybutem ubioru kobiet, lecz wciąż za wyjątkiem Szkocji i Irlandii, gdzie spódnica, tzw. kilt, jest częścią narodowego stroju noszonego przez mężczyzn.

 Jak w starożytności były spódnice męskie i spódnice żeńskie, tak dzisiaj są spodnie żeńskie i spodnie męskie. W zacytowanym wezwaniu Słowa Bożego chodzi o coś innego, niż o to, żeby wierząca kobieta w ogóle nie zakładała spodni. Spodnie kupione w salonie z damską odzieżą zupełnie nie podlegają tej biblijnej restrykcji.

 Słowo Boże jednakowoż wzywa, ażeby kobieta nie przebierała się za mężczyznę. Tak samo, aby mężczyzna nie przebierał się za kobietę.  A komuś mogłoby się wydawać, że takie rzeczy to dopiero w polskim Sejmie, że zjawisko transseksualizmu i transwestytyzm, to coś nowego...