Czy jednak Lennon nie miał racji? Popularność to posiadanie uznania wśród szerokiego ogółu; wziętość, rozgłos, powodzenie. Człowiekiem popularnym wobec tego nazywamy kogoś cieszącego się rozgłosem, cenionego przez ogół, znanego i sławnego.
Lennon wypowiedział się o tym, co jest popularne w świecie. Czy kimś takim jest tu Jezus Chrystus?
Spójrzmy prawdzie w oczy. Ilu ludzi w Polsce z wypiekami na twarzy rozczytuje się w słowach Jezusa? Ilu rozmawia o Nim przy kawie? Ile poduszek ma okazję poznać senne marzenia o spotkaniu z Jezusem? Ile kolorowych gazet chce zamieścić o Nim jakąś wzmiankę lub ciekawostkę?
Uwagę tłumów przyciąga coś całkiem innego. Wielotysięczną publiczność gromadzą imprezy rozrywkowe, konkursy, zawody sportowe, koncerty, wystawy itd. Dla przykładu, bieg Justyny Kowalczyk w minioną sobotę oglądało ponad osiem milionów Polaków. Pytam: Ilu wpatrywałoby się w ekran, gdyby był tam program o Jezusie?
Świecka popkultura i Jezus – to dwa różne światy. Jezus Chrystus nigdy nie zabiegał o popularność w potocznym znaczeniu tego słowa. Jezus zaś poznawszy, że zamyślają podejść, porwać go i obwołać królem, uszedł znowu na górę sam jeden [Jn 6,15].
Odważę się powiedzieć wręcz coś takiego: Popularność w świecie i w Królestwie Bożym wykluczają się wzajemnie. Kto chce być popularny na świecie ryzykuje brak znajomości w niebie. Kto jest dobrze znany w niebie, tutaj płaci cenę niepopularności.
Jezus powiedział do swoich uczniów: Gdybyście byli ze świata, świat miłowałby to, co jest jego; że jednak ze świata nie jesteście, ale Ja was wybrałem ze świata, dlatego was świat nienawidzi [Jn 15,19]. Podobnie wyraził się apostoł Paweł napisał o losie sług Bożych: staliśmy się jak śmiecie tego świata, jak omieciny u wszystkich aż dotąd [1Ko 4,13].
Ktoś może oczywiście powiedzieć, że Lennon żył zaledwie czterdzieści lat, a Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki [Hbr 13,8]. Albo, że Biblia na przestrzeni wieków została wydana w większej ilości egezmplarzy niż płyty Beatelsów. Albo, że Jezus ma ponad dwa miliardy formalnych wyznawców na świecie. To prawda. W popularności nie chodzi jednak o wielowiekowość istnienia, a o siłę przyciągania tu i teraz. Jezus miał tłumy tylko w Izraelu i na bardzo krótko. The Beatels miał miliony fanów na wszystkich kontynentach.
Moim zdaniem Lennon miał rację. Grupa The Beatles i wiele następnych, stały się bardziej popularne od Chrystusa na tym świecie. Dlaczego? Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata [Jn 18,36].
Myślę, że Panu Jezusowi nie tyle zależy na popularności w świecie, co na bliskości z każdym, kto w Niego uwierzył. A kto Go naprawdę pokocha, z pewnością będzie czynił Go znanym w swoim środowisku.
Ludzie i popularność przemijają pamięć o nich umiera , a wiara chrześcian trwa na wieki i BÓG jest wciąż obecny! DEK
OdpowiedzUsuń