Objawienie Boga stało się możliwe dzięki wcieleniu Syna Bożego. Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, objawił go [Jn 1,18]. Bóg stając się w Jezusie Synem Człowieczym, stał się dostępny i poznawalny dla ludzi.
Rzekł mu Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a wystarczy nam. Odpowiedział mu Jezus: Tak długo jestem z wami i nie poznałeś mnie, Filipie? Kto mnie widział, widział Ojca; jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie? Słowa, które do was mówię, nie od siebie mówię, ale Ojciec, który jest we mnie, wykonuje dzieła swoje. Wierzcie mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie [Jn 14,8–11].
W święto Objawienia Pańskiego zadaję sobie pytanie: Czy jest we mnie wdzięczność, że Bóg i mnie się objawił? Przecież Boga nikt nie może poznać na własną rękę i z własnej woli. On poznawalny jest dla nas tylko na tyle, na ile Sam zechce się nam odsłonić i objawić. Czy należycie doceniam więc to, że osobiście poznałem Pana Jezusa i mogę z Nim iść przez życie?
A czy Bóg, po latach objawiania mi Siebie, może posłużyć się mną, aby przeze mnie objawić Siebie innym ludziom? Z pewnością i o to Mu chodziło, gdy dał mi się poznać. Ale gdy się upodobało Bogu, który mię odłączył z żywota matki mojej, i powołał z łaski swojej, aby objawił Syna swego we mnie, abym go opowiadał między poganami, wnetże nie radziłem się ciała i krwi [Ga 1,15–16 wg Biblii Gdańskiej].
Niech Epifania Boga trwa. Niech kolejni ludzie Go poznają. Modlę się dziś o to, bowiem w poznaniu Boga kryje się tajemnica zbawienia! A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś [Jn 17,3].
I pragnę, aby Bóg objawiając się moim rodakom, mógł w tym posłużyć się i mną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz