Celem Dnia Zdrowia jest zwrócenie szczególnej uwagi na najbardziej palące problemy zdrowotne społeczeństw na świecie. Tegoroczne obchody skupiają się wokół spraw związanych ze znacznym przyrostem ludności obszarów miejskich. Pod hasłem „Człowiek i miasto” omawiane są rozmaite dylematy urbanistyczne, np. dostęp do wody pitnej czy ryzyko wybuchu epidemii.
Życie w wielkim skupisku ludności ma oczywiście swoje plusy, ale bywa też uciążliwe, a nawet niebezpieczne. Jezus pouczał Żydów, że w chwili najazdu Rzymian mieszkańcy stolicy będą w największym kłopocie. Gdy zaś ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wówczas wiedzcie, że przybliżyło się jej zburzenie. Wtedy mieszkańcy Judei niech uciekają w góry, a ci, którzy są w obrębie miasta, niech wyjdą z niego, a mieszkańcy wsi niech nie wchodzą do niego. Gdyż dni te, to dni odpłaty, aby się wypełniło wszystko, co jest napisane [Łk 21,20–22].
Jako chrześcijanin nie tyle szukam dla siebie bezpiecznego miejsca w sensie geograficznym, co bardziej chcę coraz głębiej skryć się w bezpiecznych ramionach Pana. Oczy moje wznoszę ku górom: Skąd nadejdzie mi pomoc? Pomoc moja jest od Pana, który uczynił niebo i ziemię [Ps 121,1–2].
Kto chce być bezpieczny, powinien przede wszystkim zadbać o posłuszeństwo Bogu: Jeżeli zaś usłuchasz głosu Pana, Boga twego, i będziesz pilnie spełniał wszystkie jego przykazania, które ja ci dziś nadaję, to Pan, Bóg twój, wywyższy cię ponad wszystkie narody ziemi. I spłyną na ciebie, i dosięgną cię wszystkie te błogosławieństwa, jeżeli usłuchasz głosu Pana, Boga twego. Błogosławiony będziesz w mieście, błogosławiony będziesz na polu [5Mo 28,1–3]. Oto warunek życia błogosławionego przez Boga w każdym miejscu zamieszkania.
Ponieważ moje życie jest wraz z Chrystusem ukryte w Bogu, mogę powiedzieć: Spokojnie się ułożę i zasnę, bo Ty sam, Panie, sprawiasz, że bezpiecznie mieszkam [Ps 4,9].
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz