Polityka miłości?

Wczoraj wieczorem z ust jednego z dotychczasowych frontmanów najpopularniejszej w Polsce partii, usłyszeliśmy między innymi następujące słowa:

 – Jestem dowodem na to, że Polska jest w dalszym ciągu dzikim krajem. Zabito mi matkę, taka jest prawda. W związku z tym nie mam odrobiny dobrych emocji do ludzi, którzy to zrobili. Na całe szczęście wiem - bo wierzę w Boga - że jest piekło, że ci ludzie trafią do piekła.
 – Jestem 20 lat w parlamencie i nigdy nie myślałem, że polityka jest takim okrutnym zwierzakiem, który potrafi zjadać ludzi po prostu. Gardzę tym, gardzę polityką.

 Próbuję tę wypowiedź byłego już ministra zestawić z wcześniejszymi, pięknymi słowami lidera rządu o polityce miłości i wychodzi mi na to, że z miłością w tych kręgach najwidoczniej nie do końca jest tak, jak trzeba.

Miłość prawdziwa objawia się i szczególnie triumfuje w chwilach próby i przeciwności. Słyszeliście, iż powiedziano: Będziesz miłował bliźniego swego, a będziesz miał w nienawiści nieprzyjaciela swego. A Ja wam powiadam: Miłujcie nieprzyjaciół waszych i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście byli synami Ojca waszego, który jest w niebie, bo słońce jego wschodzi nad złymi i dobrymi i deszcz pada na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Bo jeślibyście miłowali tylko tych, którzy was miłują, jakąż macie zapłatę? Czyż i celnicy tego nie czynią? A jeślibyście pozdrawiali tylko braci waszych, cóż osobliwego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie wy tedy doskonali, jak Ojciec wasz niebieski doskonały jest [Mt 5,43–48].

 Tak miłować może tylko prawdziwy chrześcijanin. Wielu polskich polityków, nierzadko obnoszących się ze swoją religijnością, gdy tylko ktoś ich obrazi, natychmiast się odgraża i zapodaje go do sądu. O czym to świadczy? Że są naśladowcami Chrystusa? Co Jezus  powiedział o ludziach, którzy Go krzyżowali? Takie reakcje naszych polityków raczej świadczą o tym samym, co Syn Boży odkrył w religijnych Żydach: - ale poznałem was, że nie macie w sobie miłości Bożej [Jn 5,42].

Od dawna mam przekonanie, że polityka i prawdziwe chrześcijaństwo – to dwa przeciwległe światy. Kto chce naśladować Jezusa, nie ma w polityce czego szukać. W polityce nie ma – jak widać – miejsca na czystą miłość. Albo polityka w końcu ograbi z miłości, albo miłość czym prędzej odstąpi od polityki.

 Ze smutkiem przywołuję dziś tę wczorajszą odsłonę 'polityki miłości', bo mam wrażenie, że wielu ludzi jakby tego nie dostrzega. Sam Jezus niejednokrotnie odkrywał prawdę o wewnętrznym stanie ducha ówczesnych kapłanów i starszych ludu, aby zabezpieczyć prostych ludzi przed ich mamiącym wpływem.

 Porzucajmy złudzenia. Dochodźcie tego, co jest miłe Panu i nie miejcie nic wspólnego z bezowocnymi uczynkami ciemności, ale je raczej karćcie, bo to nawet wstyd mówić, co się potajemnie wśród nich dzieje. Wszystko to zaś dzięki światłu wychodzi na jaw jako potępienia godne [Ef 5,10–13].