Turystyka modlitewna

Dziś jest Światowy Dzień Turystyki. Polska Organizacja Turystyczna wykorzystuje tę okazję i zwraca uwagę władz, mediów oraz inwestorów na turystykę, jako branżę przemysłu, przynoszącą ogromne dochody, mającą wpływ na różne dziedziny życia i stwarzającą wielkie szanse rozwoju. Równocześnie wskazuje ją, jako sferę biznesu potrzebującą większego wsparcia marketingowego.

Każdy wie, że całkiem sporo ludzi utrzymuje się z turystyki. Niektóre miejsca, a nawet całe miejscowości, w ogóle przestałyby istnieć, gdyby nie fala cyklicznie napływających tam turystów. Z roku na rok przybywa chętnych do popróbowania swych sił w tej branży. Sam znam np. rolników, którzy zaniechali dotychczasowej pracy i przerzucili się na agroturystykę.

 Oczywiście, są różne oblicza turystyki. Ludzie odbywają dalekie podróże nie tylko po to, aby zwiedzić świat lub wypocząć w egzotycznym miejscu. Pamiętamy niedawne podróże Polaków w celach handlowych. Czytamy o tzw. seks-turystach z Europy Zachodniej. Kilka tygodni temu odbierałem z lotniska grupę wiekowych Niemców, którzy przylecieli do Polski w ramach tzw. turystyki etnicznej („do korzeni”), ażeby odwiedzić miejsca swego dzieciństwa. Poza tym można jeszcze wymienić turystykę zdrowotną, sportową, kulturową, a nawet religijną.

 No właśnie, turystyka w celach religijnych. Dotyczy ona już nie tylko pielgrzymek do rzymskokatolickich sanktuariów maryjnych. Także ewangelikalni chrześcijanie są zachęcani do odwiedzania rozmaitych miejsc, w celu otrzymania tam specjalnego namaszczenia duchowego. Od pewnego czasu nasze skrzynki mailowe są bombardowane ofertami z Międzynarodowego Domu Modlitwy z Kansas City (ang. skrót IHOP). W tamtejszym ośrodku światowego ruchu nowoapostolskiego, gdzie od dziesięciu lat trwa nieustająca modlitwa i uwielbienie, odbędzie się bowiem specjalna, trzecia już edycja programu dla Polski. Przez dziesięć dni nasi Rodacy będą tam obsługiwani w języku polskim. Będą mogli się tam modlić, a także otrzymać namaszczenie i osobiste proroctwo.

 Czytając te oferty, nie potrafię przestać myśleć o następującym wezwaniu Słowa Bożego: Bo tak mówi Pan do domu Izraela: Szukajcie mnie, a żyć będziecie! Lecz nie szukajcie Betelu i nie chodźcie do Gilgalu i nie pielgrzymujcie do Beer-Szeby, gdyż Gilgal pójdzie na wygnanie, a Betel obróci się w nicość. Szukajcie Pana, a żyć będziecie [Am 5,4–6].

 Izraelici sądzili, że religijne pielgrzymki do osławionych miejsc są miłe w oczach Bożych i przyniosą im duchowe korzyści. Biblia wskazuje jednak na złudny charakter takiej turystyki i zachęca do szukania Boga bez wiązania tego z jakimś specjalnym miejscem. Po prostu, tutaj, gdzie żyjemy, gdzie mieszkamy, możemy Go znaleźć i cieszyć się społecznością Ducha Świętego.

 W Międzynarodowym Dniu Turystyki pozwalam więc sobie przypomnieć, że w świetle Biblii turystyka religijna nie znajduje uzasadnienia. Jak najbardziej można sobie jechać na krańce świata, żeby zwiedzać, leczyć się lub wypoczywać. Ale specjalnie lecieć tysiące kilometrów, żeby gdzieś tam hen, daleko, się modlić? Wola Boża jest taka, aby się mężczyźni modlili na każdym miejscu, wznosząc czyste ręce, bez gniewu i bez swarów [1Tm 2,8]. Apostoł Paweł ogłosił łaskę Bożą dla wszystkich,  którzy wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa na każdym miejscu, ich i naszym [1Ko 1,2] bez konieczności uprawiania turystyki modlitewnej.

 I jeszcze 'onething' ;) Tak nawiasem mówiąc, pamiętajmy też, że turystyka, jak każda inna sfera biznesu, ma komuś zdrenować kieszeń, by komuś tam innemu z kolei przynieść dochody. Czyżby turystyka modlitewna miałaby tu być wyjątkiem? Może zanim wybulimy kilka tysięcy złotych, należałoby to przemyśleć, zwłaszcza, że ideologia apostołów i proroków z Kansas budzi tak wiele zastrzeżeń.