Piątek, trzynastego

Mamy dziś trzynasty dzień miesiąca, a do tego – piątek! W większości krajów naszego kręgu kulturowego taka data jest uznawana za dzień pechowy. Ludzie żyją tego dnia przesądem, że coś złego może się im przytrafić. Obawie przed „piątkiem, trzynastego” niektórzy nadają mądrą nazwę paraskewidekatriafobia [gr. paraskevi – piątek, dekatreis – trzynasty, fobia – strach].

 Skąd wzięła się feralność tej daty? Nie będę zaśmiecał tego miejsca wypisywaniem rozmaitych – że użyję popularnego ostatnio słówka – dyrdymałów na ten temat. Przesądy nie muszą mieć żadnego uzasadnienia. Roją się ludziom w głowach i robią swoje. W kulturze zachodniej można przywyknąć więc już np. do tego, że w hotelu nie ma pokoju numer trzynaście, a w windzie brak przycisku trzynastego piętra. Gdy na domiar złego trzynastego wypadnie jeszcze w piątek, jak dzisiaj, to niektórzy woleliby w ogóle nie wychodzić z domu.

 A jak te sprawy mają się w świetle Biblii? Napiszę tak: Człowiek żyjący z Bogiem nie choruje na żadne przesądy! Nie boi się złej wieści, serce jego jest mocne, ufa Panu. Spokojne jest serce jego, nie boi się, aż spojrzy z góry na nieprzyjaciół swoich [Ps 112,7–8]. Strach, stany lękowe, manie prześladowcze i wszelkiej maści fobie nie gnębią ludzi narodzonych na nowo i napełnionych Duchem Świętym.

 Tajemnicą tego, że człowiek wierzący niczym nie daje się zastraszyć, jest pokój Boży. Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka [Jn 14,27]. Wieszczby, zabobony i przesądy niepokoją bardzo wielu ludzi. Dla nich piątek, trzynastego kryje w sobie jakąś magię. Kto jest w Chrystusie, tej magii już nie podlega.

 Jak więc można zabezpieczyć się przed paraskewidekatriafobią? Pojednać się z Bogiem przez wiarę w Jezusa Chrystusa i w Jego ręce powierzyć całe swoje życie! Szukałem Pana i odpowiedział mi, i uchronił mnie od wszystkich obaw moich [Ps 34,5].