Wtedy Piotr go zapytał: Panie, czy tę przypowieść mówisz do nas, czy też do wszystkich? A Pan odpowiedział: Któż więc jest szafarzem wiernym i roztropnym, którego Pan ustanowi nad swoją służbą, aby we właściwym czasie wydawał jej wyznaczoną żywność? Błogosławiony ten sługa, którego pan, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego. Zaprawdę powiadam wam, że postawi go nad wszystkimi swoimi dobrami. Ale jeśli ten sługa powie w swoim sercu: Mój pan zwleka ze swoim przyjściem, i zacznie bić sługi i służące, jeść, pić i upijać się; Przyjdzie pan tego sługi w dniu, w którym się nie spodziewa i o godzinie, której nie zna, i odłączy go, i wyznaczy mu dział z niewierzącymi. Ten zaś sługa, który znał wolę swego pana, a nie był gotowy i nie postąpił według jego woli, otrzyma wielką chłostę. Lecz ten, który jej nie znał i uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele się będzie wymagać, a komu wiele powierzono, więcej będzie się od niego żądać [Łk 12,39-48].
Iluż to ja znam ludzi, którzy niegdyś byli czynnie zaangażowani w służbę Bożą, a nawet zdawali się w niej przodować?! Bóg okazał im tę łaskę, że wybrał ich z tego świata, usprawiedliwił ich przez wiarę w Chrystusa, dał się im poznać, utalentował ich bardzo i wyznaczył im zaszczytne stanowiska w pracy na Niwie Pańskiej. Gdy wspominam ich kazania, świadectwa, tytuły oraz popularność, jaką cieszyli się w kręgach kościelnych, to zupełnie nieprawdopodobne mi się to wydaje, że zeszli z drogi wiary. To dlatego Biblia często podkreśla znaczenie wytrwania aż do końca. Oto przyjdę wkrótce, trzymaj to, co masz, aby nikt nie wziął twojej korony [Obj 3,11].
Przypowieść o wiernym i niewiernym jest wezwaniem do trwania w pełnieniu woli Bożej, zgodnie z naszym powołaniem, niezależnie od tego, co inni ze swoim powołaniem zrobili. Tak jak sługę z konkretnym zadaniem nie obchodzi, co robią inni, a tylko to, by wiernie wywiązywać się ze swojej roli - tak chrześcijanin nie kieruje się tym, co robią i jak żyją ludzie nieodrodzeni z Ducha Świętego, a jedynie tym, by wypełnić wolę Bożą we własnym życiu.
Gotowość na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa nie polega jedynie na tym, że narodziliśmy się na nowo, staliśmy się sługami Bożymi i otrzymaliśmy od Pana powołanie do jakiejś posługi w Kościele. Istotą tej gotowości jest wierne, ochotne i wytrwałe pełnienie naszej roli aż do chwili, gdy nas Chrystus Pan odwoła z tego świata. Błogosławiony ten sługa, którego pan, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz