Grudzień z przypowieściami Jezusa: 11. - O uczcie weselnej

A Jezus, odpowiadając, znowu mówił do nich w przypowieściach tymi słowy: Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił wesele swemu synowi. I posłał swe sługi, aby wezwali zaproszonych na wesele, ale oni nie chcieli przyjść. Ponownie posłał inne sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę, zabito moje woły i tuczne zwierzęta i wszystko jest gotowe. Chodźcie na wesele. Lecz oni zlekceważyli to i odeszli, jeden na swoje pole, a inny do swego kupiectwa; A inni schwytali jego sługi, znieważyli ich i zabili. 

Gdy król to usłyszał, rozgniewał się, a posławszy swoje wojska, wytracił tych morderców i spalił ich miasto. Potem powiedział swoim sługom: Wesele wprawdzie jest gotowe, lecz zaproszeni nie byli godni. Idźcie więc na rozstaje dróg i zaproście na wesele wszystkich, których spotkacie. Wtedy słudzy ci wyszli na drogi i zgromadzili wszystkich, których spotkali, złych i dobrych. I sala weselna napełniła się gośćmi. A gdy król wszedł, aby zobaczyć gości, ujrzał tam człowieka, który nie był ubrany w strój weselny. I zapytał go: Przyjacielu, jak tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego? A on zaniemówił. Wtedy król powiedział sługom: Zwiążcie mu nogi i ręce, weźcie go i wrzućcie do ciemności zewnętrznych. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów [Mt 22,1-13].

Ponieważ Żydzi odrzucając Syna Bożego, Jezusa Chrystusa, wzgardzili darem zbawienia, Bóg otworzył drzwi Królestwa Bożego dla wszystkich narodów. Trzeba jednak wiedzieć, że przychylność Boga wobec pogan i zaproszenie ich do Stołu Pańskiego, nie jest żadnym planem awaryjnym. Stało się to zgodnie z odwiecznym zamiarem Boga, który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy [1Tm 2,4]. Bóg zawsze miał to w swoich planach i dla wszystkich narodów ustanowił jednakowe Prawo obowiązujące w Królestwie Bożym. Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki [Hbr 13,8].

Powszechny dostęp do zbawienia z łaski Bożej, przez wiarę w Jezusa Chrystusa, a nie dzięki ludzkim uczynkom i zasługom, wielu chrześcijanom zdaje się być przyzwoleniem na samowolę w postępowaniu. Myślą sobie, że skoro Bogu nie powiodło się z Żydami, to teraz - w czasach łaski - stał się On bardziej pobłażliwy i nie stawia już wymagań. Z powodu takiego pojmowania łaski Bożej, w niektórych środowiskach chrześcijańskich zapanował luz. Już niekoniecznie dba się w nich o normy Pisma Świętego. Lecz to nie jest prawda, że chrześcijanie mogą sobie żyć po swojemu, tak jak im się podoba. Słowa - Przyjacielu, jak tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? - czym prędzej powinni sobie wziąć do serca ludzie, którzy z kościoła zrobili miejsce samowoli i rozrywki.

Podstawową nauką płynącą z przypowieści o uczcie weselnej jest to, że w otwartym dla wszystkich narodów Królestwie Bożym niezmiennie panuje i obowiązuje Prawo Boże. Czas łaski nie oznacza, że każdy może się już "ubierać po swojemu". Jednakowo wszyscy mamy obowiązek respektowania Słowa Bożego i stosowania się do niego w codziennym życiu oraz służbie Bożej. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego; ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem [Mt 28,19-20].