Grudzień z przypowieściami Jezusa: 5. - O pszenicy i kąkolu

Podał im też inną przypowieść: Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który zasiał dobre ziarno na swoim polu. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał kąkolu między pszenicę i odszedł. A gdy zboże urosło i wydało plon, wtedy ukazał się też kąkol. Wówczas słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: Panie, czy nie posiałeś na swoim polu dobrego ziarna? Skąd więc ten kąkol? A on im odpowiedział: Nieprzyjaciel to zrobił. I zapytali go słudzy: Czy chcesz, żebyśmy poszli i zebrali go? Lecz on odpowiedział: Nie, żebyście przypadkiem, zbierając kąkol, nie wykorzenili razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obydwu razem rosnąć aż do żniwa, a w czasie żniwa powiem żniwiarzom: Zbierzcie najpierw kąkol i zwiążcie go w snopki na spalenie, pszenicę zaś zgromadźcie w moim spichlerzu [Mt 13,24-30].

Wszystko, co stworzył Bóg, oryginalnie było dobre i służyło chwale Bożej. Szybko jednak na ziemi pojawił się Boży przeciwnik z diabelskim zasiewem grzechu. Nieprawość, kłamstwo i nieposłuszeństwo zaczęły wyrastać obok tego, co dobre. Zapoczątkowane w ludzkich sercach Królestwo Boże rozwija się więc w otoczeniu złego. Dopóki nie nadejdzie czas sądu Bożego, nie możemy - ani nie powinniśmy próbować - zmieniać tego stanu rzeczy. Róbmy swoje. Kto krzywdzi, niech nadal wyrządza krzywdę, kto plugawy, niech się nadal plugawi, kto sprawiedliwy, niech nadal będzie sprawiedliwy, a kto święty, niech się nadal uświęca. A oto przyjdę wkrótce, a moja zapłata jest ze mną, aby oddać każdemu według jego uczynków [Obj 22,11-12].

Kościół ma trwać wpośród tego świata i wyczekiwać powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa. Nasz PAN nie dał nam zadania neutralizacji złego ani dominacji nad światem. On sam się tym zajmie w stosownej porze. Hasła typu "Polska dla Jezusa" czy "Miasto dla Jezusa" chociaż brzmią dobrze, to jednak w świetle Biblii nie mają uzasadnienia. Chrześcijanie nie powinni też zakładać oddzielnych enklaw i miejscowości. Jak pszenica i kąkol na jednym polu, tak Kościół - jako placówka Królestwa Bożego - aż do końca będzie stykać się z bezbożnym światem. Umie Pan pobożnych wyrwać z pokusy, a niesprawiedliwych zachować na dzień sądu, aby byli ukarani [2Pt 2,9].

 Zadaniem chrześcijan jest dbałość o wewnętrzną czystość Kościoła, aby składać światu dobre świadectwo wiary. Napisałem wam w liście, żebyście nie przestawali z rozpustnikami; Ale nie z rozpustnikami tego świata w ogóle lub chciwymi, zdziercami czy bałwochwalcami, bo inaczej musielibyście opuścić ten świat. Teraz jednak napisałem wam, żebyście nie przestawali z takim, który nazywając się bratem, jest rozpustnikiem, chciwym, bałwochwalcą, złorzeczącym, pijakiem lub zdziercą. Z takim nawet nie jadajcie. Po co mi bowiem sądzić tych, którzy są na zewnątrz? Czy wy nie sądzicie tych, którzy są wewnątrz? Tych, którzy są na zewnątrz, osądzi Bóg. Usuńcie więc złego spośród was samych [1Ko 5,9-13]. Chodzi o to, by sama pszenica nie stała się kąkolem.