Trafną ilustracją rozwojowego charakteru Królestwa Bożego jest w ustach Jezusa także powszechna czynność związana z wypiekiem chleba. Opowiedział im jeszcze inną przypowieść: Królestwo Niebieskie podobne jest do zakwasu, który kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło [Mt 13,33].
Na co dzień w Izraelu wypiekano i spożywano chleb kwaszony, a zajmowały się tym kobiety. Trzy miary to najwidoczniej typowa, dostateczna ilość mąki potrzebnej do obfitego posiłku. Przygotuj szybko trzy miarki najlepszej mąki i zrób podpłomyki [1Mo 18,6] - polecił niegdyś Abraham Sarze na okoliczność wizyty niespodziewanych gości. Do przygotowanego z mąki ciasta dodawano zakwas z poprzedniego wypieku i odstawiano na pewien czas, aż całość zaczynu zakwasi się i wyrośnie. Dopiero wtedy ciasto chlebowe było zdatne do wypieku.
Aby uchwycić podstawowe przesłanie tej przypowieści, nie należy skupiać się na tym, że kwas w większości przypadków obrazuje w Biblii coś złego i niepożądanego. W tym obrazie akurat spełnia on zamierzony, dobry cel. Powtórzmy, że w codziennym użyciu Izraelitów chleb był przygotowywany na zakwasie. W Święto Pięćdziesiątnicy właśnie taki chleb należało złożyć Bogu w ofierze. Przyniesiecie z waszych domów dwa chleby na ofiarę kołysania. Będą one z dwóch dziesiątych efy mąki pszennej, upieczone na zakwasie; to będą pierwociny dla PANA [3Mo 23,17]. Jedynie w okresie Paschy obowiązkowo spożywano chleb niekwaszony.
Podobnie jak powoli i skutecznie zakwas wpływa na ciasto, tak jest z Królestwem Bożym. Napełnieni Duchem Świętym synowie Królestwa szerzą je wpośród ludzi, których Bóg wybrał i przeznaczył do życia wiecznego. Głoszona na całym świecie ewangelia przenika do serc, wywołuje pokutę i doprowadza do pojednania z Bogiem. Ten proces wśród narodów będzie trwać dopóki nie wejdzie pełnia pogan i aż Bóg odwróci bezbożność od Jakuba [Rz 11,25-26]. Wtedy całe ciasto będzie gotowe. Królestwo Boże objawi się wówczas w pełni i zatryumfuje na wieki wieków.
Przypowieść o zakwasie dobrze ilustruje też ważną prawdę o Królestwie Bożym rozwijającym się w każdym pojedynczym chrześcijaninie. Nie tylko sam duch człowieczy, ale też dusza i ciało - cały człowiek jest poddawany procesowi zbawienia. Duch wierzącego człowieka już został zbawiony poprzez ożywienie go do społeczności z Bogiem. Dusza chrześcijanina jest w trakcie przemiany na obraz Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. Ciało zostanie zbawione w chwili pierwszego zmartwychwstania i pochwycenia Kościoła. A sam Bóg pokoju niech was w pełni uświęci, a cały wasz duch, dusza i ciało niech będą zachowane bez zarzutu na przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa [1Ts 5,23]. Całe "trzy miary mąki" będą w pełni "zakwaszone".
To wszystko mówił Jezus do tłumu w przypowieściach, a bez przypowieści nic do nich nie mówił; Aby się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka: Otworzę moje usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata [Mt 13,34-35].
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz