Grudzień z przypowieściami Jezusa: 17. - O bogaczu i Łazarzu

Był pewien bogaty człowiek, który ubierał się w purpurę i bisior i wystawnie ucztował każdego dnia. Był też pewien żebrak, imieniem Łazarz, który leżał u jego wrót owrzodziały; Pragnął on nasycić się okruchami, które spadały ze stołu bogacza. Nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody. I umarł żebrak, i został zaniesiony przez aniołów na łono Abrahama. Umarł też bogacz i został pogrzebany. A będąc w piekle i cierpiąc męki, podniósł oczy i ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. Wtedy zawołał: Ojcze Abrahamie, zmiłuj się nade mną i poślij Łazarza, aby umoczył koniec swego palca w wodzie i ochłodził mi język, bo cierpię męki w tym płomieniu. I powiedział Abraham: Synu, wspomnij, że za życia odebrałeś swoje dobro, podobnie jak Łazarz zło. A teraz on doznaje pociechy, a ty cierpisz męki. I oprócz tego wszystkiego między nami a wami jest utwierdzona wielka przepaść, aby ci, którzy chcą stąd przejść do was, nie mogli, ani stamtąd przejść do nas. A on powiedział: Proszę cię więc, ojcze, abyś posłał go do domu mego ojca. Mam bowiem pięciu braci – niech im da świadectwo, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki. Lecz Abraham mu powiedział: Mają Mojżesza i Proroków, niech ich słuchają. A on odpowiedział: Nie, ojcze Abrahamie, lecz jeśli ktoś z umarłych przyjdzie do nich, będą pokutować. I powiedział do niego: Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś zmartwychwstał, nie uwierzą [Łk 16,19-31].

Biblia mówi, że są tylko dwa miejsca, do których trafiają ludzie po śmierci fizycznej. Raj - dom w niebie, przygotowany przez Syna Bożego, Jezusa Chrystusa, dla wszystkich wierzących w Niego oraz piekło - miejsce wiecznej kary. Tam nie można już zmienić miejsca swego przeznaczenia. Aby po śmierci znaleźć się w raju, trzeba okazać pełne posłuszeństwo ewangelii Chrystusowej. Ostatecznie stanie się to jasne gdy z nieba objawi się Pan Jezus z aniołami swojej mocy; W ogniu płomienistym wywierając zemstę na tych, którzy Boga nie znają i nie są posłuszni ewangelii naszego Pana Jezusa Chrystusa. Poniosą oni karę, wieczne zatracenie od oblicza Pana i od chwały jego mocy [2Ts 1,7-9]. Na czym polega posłuszeństwo ewangelii? Na całkowitym podporządkowaniu się Pismu Świętemu.

Właśnie taka jest główna myśl przypowieści o bogaczu i Łazarzu. To nie silne przeżycia emocjonalne, nie jakieś inspirujące przemówienia ani żadne cuda, lecz Słowo Boże wzbudza w człowieku zbawczą wiarę. Wiara więc jest ze słuchania, a słuchanie – przez Słowo Boże [Rz 10,17]. Trzeba osobiście wziąć do ręki Biblię i czytając ją z modlitwą, dowiedzieć się, co należy zrobić, ażeby wraz ze światem nie być potępionym. Jeśli ktoś nie da wiary Słowu Bożemu, to choćby nie wiem jakich argumentów i uniesień mu dostarczyć, nic mu to nie da, bo kto nie uwierzy, będzie potępiony [Mk 16,16].

Pewna kobieta powiedziała, że teraz chce być bogaczem, a po śmierci chciałaby stać się Łazarzem. Czy oby nie zachowujesz się podobnie?